Nattigheid
Staand aan de overkant.
Plotseling kwam hij mijn richting uit.
Dood lonkte juist om de hoek, wachtend vol ongeduld.
Nooit gedacht dat hij hier vandaag al zou zijn.
Ik sloot mijn ogen.
Halverwege het spoor hield de man plots halt, draaide, en keek het aanstormende ijzeren gevaarte onberoerd aan.
Rode spetters op mijn wangen.
- Raadplegingen: 50