Tand des tijds
© Annemarie Steenbergen op .
Het is altijd weer kiezen of delen als het om een bezoek aan de tandarts gaat. Wel een foto, niet een foto? Wel naar de mondhygiëniste, niet naar de mondhygiëniste? Je weet nooit of het allemaal wel echt nodig is. Of je tandarts zelf wel zo kies is, zeg maar, in zijn keuzes om een behandeling wel of niet te doen. Van zijn gepeperde rekening naderhand, sta je namelijk alleen al met een mond vol tanden. Ik bedoel maar.
Totdat je kiespijn hebt.
Praatjes blijken dan ineens toch geen gaatjes te vullen. Hij, de bruut met de boor, wel. Oh God, laat er een gaatje zijn.In zijn agenda dan hé. En liever vandaag dan morgen. Ooo, wat is die pijn irritant. Eigenlijk zou dat woord ‘irritand’ geschreven moeten worden, benadert namelijk beter de harde werkelijkheid.
Zijn assistente vraagt of ik over een kwartier kan komen. Wat dacht ze? Ik loop al op m’n tandvlees, over een kwartiertje met de auto is gewoon een lachertje.
‘Het is al even geleden dat ik u gezien heb, mevrouw van Dijk’. Ik lach maar een beetje , ja precies, als een boer die.....‘Een jaar of drie geleden, zou dat kunnen?’ vervolgt Bob de Bouwer, rommelend met zijn gereedschappen. Ik ben bang dat dit een aflevering van ‘Help, mijn tandarts is klusser’ wordt. Meneer de dokter lijkt in ieder geval tot de tanden bewapend te zijn om mijn dierbare ivoren vrienden onder handen te nemen. ‘Zo te zien moet ik even een tandje bijzetten’, grapt de tandenbeul ook nog. Niet mijn soort humor.
Vijf kwartier later zijn we vier vullingen rijker. Ik drie stuks in mijn gebit en de tandentiran een bom duiten op zijn bankrekening. En toch voel ik me altijd weer leeg na zo’n bezoek. Ken je dat? Hoe anders was dat vroeger, toen ik voor elk verloren melktandje een kwartje kreeg van de tandenfee. Wat een toesTand tegenwoordig. Moet je betalen voor pijn, verlies en andere rottigheid. Bah!
Na deze bedroevende constatering, besluit ik om m’n tanden er deze ochtend maar even goed in te zetten, dus ik ga langs de bakker voor een gebakje bij de koffie. Misschien onversTANDig, maar wel eerlijk verdiend.