Festivaltip 1: ‘Koffie en alcohol zijn ‘s ochtends je beste vriend als je ontwaakt in je tentje’. Het stond er echt - het proberen waard! Dus zo gingen we met een verzameling Leuke Mensen in de lome augustusmaand van 2010 op weg naar een bruisende polder. 

De entree torende groots en rood-wit boven ons uit. Eenmaal binnen haalden we munitie bij een verre verwant van de pinautomaat. Eén die geld inslikt in plaats van uitspuugt, met als dank een plakkaat munten. 125 euro voor 50 plastic vierkantjes! Ze glommen best mooi, maar ik vond het veel geld voor een stuk plastic. Beteuterd keek ik naar het bedrag op het scherm. Een vriendin zag het. ‘Niet over nadenken’, zei ze beslist. ‘Dit weekend is alles één of twee.’ En inderdaad: de meeste investeringen kostten één of twee muntjes. En een maaltijd was vijf of zes. 

Het mantra was fantastisch. Alles wat ooit ingewikkeld leek, werd gereduceerd tot een verrassend simpel ‘Alles is één of twee’. Ik liet mijn Hollandse zuinigheid varen en maakte kennis met de Lemon Cooler (2), afgewisseld met bier (1) en verstandig water (1). Ik keek mijn ogen uit! Overal zag ik entertainment, muziek en vrolijke mensen in allerlei kleuren. Het weekend ademde zorgeloosheid, temidden van een leven vol kaders, routines en verplichtingen. En om als batterijkonijn door te kunnen gaan, gingen we af en toe naar de camping voor een paar uurtjes standby. 

Zaterdagavond deelde ik mijn joie de vivre met een clubje m/v/x. Eén van hen bood me een sigaret aan. ‘Jij ook?’ vroeg hij. Ik was al een paar jaar gestopt met roken, maar een sigaret paste zo goed bij mijn gevoel van vrijheid, dat ik overstag ging. Mijn wederhelft was minder blij met die vrijheidsmodus, maar gelukkig voor hem - en mij: het bleef bij die ene sigaret. 

Een indrukwekkende eerste én laatste keer in de Lage Landen. De tijd waarin ik dagen kon feesten ligt definitief achter me, maar soms denk ik met weemoed terug. 

Nog altijd komt het credo ‘Alles is één of twee’ bovendrijven als het jaarlijkse Volksfeest, een behoorlijk festival-achtige gebeurtenis, losbarst in ons dorp. Roken doe ik niet meer, maar met een biertje doe ik graag mee. Dus vooruit: we nemen er nog één. Of twee.