Ik las een artikel in een opinieblad over de opvang van migranten.
Tunesië gaat het van ons overnemen en krijgt daar veel geld voor.
Een modern aflaatbriefje: Eén miljard euro, vijftien Weest-gegroetjes, twee keer het Onze Vader en we hebben het er niet meer over.

Het idee is goed: Geen overvolle bootjes meer op de Middellandse Zee.

Geen doden op de stranden omdat het te zwaar beladen bootje op de wilde golven van de met zonnebrandolie verzadigde Vakantielandse Zee is vergaan.
Een aangespoelde bruinvis?
Prima.
Een dood Portugees oorlogsschip?
Geen probleem.
Zolang de wind de goeie kant op waait.
Dat is natuur.

Maar aangespoelde gelukszoekers, dat kan natuurlijk niet.
Dat verstoort de idylle.

Bovendien, die moeten niet aan-spoelen, die moeten, voor een hongerloontje, af-spoelen, in de keukens van de luxe resorts op wiens strandstoel en badlaken wij, de volgevreten, verwende, blanke westerlingen proberen te genieten van een welverdiende zonvakantie in het land waar zij vandaan komen, nee sorry, thuis horen.

De realiteit is dat we natuurlijk allemaal weten dat dit niet werkt. Het geld voor de opvang verdwijnt rechtstreek in de zakken van de mensen die toch al genoeg hebben.
Europa koopt haar schuldgevoel af en wij kunnen onbezorgd door met ons leven.
Want dat is het doel: Onbezorgd leven.

Wij wel...
Op maandag naar het werk, op vrijdagavond uit, met pillen, drank, coke en weed en zondagochtend in de kerk, luisterend naar preken over de Liefde van God, vergeving van zonden, het liefhebben van de naaste en Vrede op Aarde.

Lekker solidair.

Flikker op met z'n allen!

Onze manier van leven is al eeuwenlang destructief voor de armere delen van de wereld: Voorheen de slavernij en de kolonisatie, tegenwoordig het klimaat en het milieu.
Daar worden we nu mee geconfronteerd.

Pay back time!

Karma is a bitch.