Het is acht uur, een milde motregen omgeeft de wachtende mensen op de parkeerplaats van het garagebedrijf. De tegenover liggende woonwijk, het in grootte dominerende bankgebouw en zelfs de grote gele M van de Mc Donalds ogen flets door het continue grijsfilter. Lichten worden ontstoken in de toonzaal, garagedeuren gaan open, de werkdag begint.
Een man, midden vijftiger, geheel in het grijs gestoken, corpulent, onverzorgde baard in een vol gezicht, overhandigt zijn autosleutels aan de monteur en zegt: “Een APK-tje, ik wacht wel!” Daarna valt hij terug in diep zwijgen en staren in het niets.
De garagehouder, slordig in het pak, een slip van zijn eens witte overhemd uit de broek wapperend, nonchalant gestrikte rode stropdas over een imposante buik, bril scheef op zijn neus, sigaret in de hand, voegt zich bij het gezelschap.
“Zo meneer, pech? En met dit mistroostig weer!” De jongeman bevestigt het een en beaamt het ander. De monteur rijdt de grijze Mitsubishi op de hefbrug. Een heftig hijgende oudere man, fiets in de ene en een riem met hond aan de andere, komt aangelopen, van verre met murmelende stem roepend: “Het is een doodgoede hond, doet geen vlieg kwaad!”
De zwarte labrador laat zich aanhalen, likt handen en schudt zijn vacht. “Is van mijn zoon. Die is op vakantie en nu mag ik hem uitlaten. Dan moet je vroeg op. Ik ben zelfs vergeten mijn kunstgebit in te doen!” De druipnatte sloffen en het pyjamajasje onder een verschoten regenjas bevestigen zijn haast.
“Zo, jij bent aangekomen!” zegt hij tegen de garagehouder en prikt hem met zijn wijsvinger in de imposante buik. “Komt doordat je gestopt bent met roken!” Een onhoorbaar antwoord volgt, het nee schuddende hoofd gaat schuldbewust naar beneden, het restant van de sigaret wordt schielijk weggeschoten. Een nieuwe klant is redder uit de ongemakkelijke situatie.
Het is iets harder gaan regenen. De overhangende luifel biedt beschutting. Het APK-tje is afgehandeld. De corpulente vijftiger pakt zwijgend de sleutels aan en rijdt zonder groeten weg. “Gezellig type!” slist de tandeloze hardop en vervolgt zijn weg met hond en fiets.
Een volgende auto wordt de garage in gereden. De garagehouder kijkt toe, bekertje koffie in de ene sigaret in de andere hand, overhemd weer buiten de broeksband, even triest ogend als het begin van deze dag.
