Het is de avond van 31 december. Het oude jaar en het nieuwe jaar zitten te wachten tot de klok 12 uur zal slaan.
Het oude jaar is moe.

‘Ik ben blij dat mijn jaar voorbij is,’ zegt hij, ‘want het was een moeilijk jaar voor heel veel mensen.’

Het nieuwe jaar popelt om te beginnen. Hij kan bijna niet wachten tot middernacht.

‘Heb je nog goeie tips voor me?’ vraagt hij vrolijk.

Het oude jaar kijkt hem wat meewarig aan. Ja, zo jeugdig en overmoedig is hij ook geweest, in het begin.
Maar dat veranderde al snel in bezorgdheid. Als hij denkt aan alles wat er mis is in de wereld, de virussen, die de ene crisis na de andere veroorzaken, de oorlogen, de vluchtelingen, de ziektes, honger, de natuurrampen.
Er zijn ook nog wel mooie initiatieven, mensen, die elkaar met alles helpen en die voor elkaar en voor anderen zorgen bijvoorbeeld.
Maar toch was zijn jaar een heel moeilijk jaar.

En nu vraagt het nieuwe jaar om tips…

‘Ik kan je geen advies geven,’ zegt hij, ‘want wij hebben geen invloed op alles wat er gebeurt. Alles gaat, zoals het gaat. En achteraf wordt er over ons gezegd, dat we een goed jaar waren of een slecht of moeilijk jaar.’

‘Oké,’ zegt het nieuwe jaar optimistisch, ‘dan merk ik het wel. Maar ik word vast en zeker een goed jaar!’

‘Ik help je het hopen! En ik wens je heel veel succes!’

Het oude jaar draait zich om en kijkt op de klok.
Het is bijna middernacht. Nog even en dan kan hij gaan uitrusten.
En dan is het nieuwe jaar aan de beurt…