Via een datingbureau hadden zij elkaar ontmoet, eerst online en nu in real life. Twee maanden waren inmiddels verstreken en de zenuwen gierden Henk door de keel.

Henk was  geboren met zuurstoftekort en had ten gevolge daarvan twee spastische benen.

Een half uur van tevoren zat hij al aan tafel, met zijn orthopedische schoeisel verscholen onder het gebloemde tafelkleed.Zijn wanstaltige lijf hield hij liever voor het blote oog verborgen.

Hij dronk zichzelf van tevoren moed in, tot een pracht van een dame op hoge hakken naar hem toe  trippelde.

‘Jij bent Henk?’ vroeg zij aarzelend.

 Marieke voelde een lichte afkeer- aangezien het kwijl langs zijn mondhoek droop,  maar besloot het erop te wagen en nam plaats. Dit leek het startschot te zijn voor de ober, die op haar toesnelde en haar bestelling opnam, Henk ondertussen lulde haar de oren van de kop. De zogenaamde klik die zij voorzien had  na het lezen van zijn verhaal, leek ontsproten aan haar overactieve brein. In levende lijve was de chemie ver te zoeken, althans van haar uit bezien. Henk ondertussen ratelde maar door  en  Marieke ontvluchtte zijn geleuter meer dan eens , door een zelfverkozen vlucht naar het toilet, waar zij in uiterste nood een sms stuurde naar haar vriendin: " HELP"  was de strekking van de boodschap.

Aan tafel pakte Henk de draad vrolijk weer op en Marieke, tot het uiterste getergd, wenkte de ober en verzocht hem voort te maken. Een flauwe glimlach speelde om de lippen van de ober, alsof hij één en ander al had voorzien. De beste man leek de wijsheid in pacht te hebben en arme Henk had niets door en trachtte zijn aangeboren handicap met zijn oeverloze geouweneel te compenseren.

Marieke trok het niet langer, wenkte de ober en vroeg om de rekening, de avond kwam zo tot een voortijdig einde. Henk bleef achter, moederziel alleen en zag zelf ook wel in dat hij het had vernacheld. Marieke slaakte bijna hoorbaar een diepe zucht en maakte dat zij wegkwam, op de valreep kreeg zij nog een SMS binnen van haar vriendin, " en"  was de boodschap, kort maar krachtig samengevat.

Marieke reed met gierende banden naar huis, onderweg het raam wagenwijd open en de wind die speelde met haar haar, zij voelde zich vrij als nooit daarvoor. 

De cultus van uiterlijke schijn  bezag zij nu op geheel authentieke wijze, dezelfde avond nog nam zij het ervan en liet zich nemen door de eerste de beste boerenlul ... De beste man was de oppervlakkigheid zelve, een echte  mooiboy en toch voelde het voor Marieke meer als thuiskomen dan klaarkomen. 

Henk daarentegen  sloeg een fles Jenever achterover en zwengelde eigenhandig zijn onderlijf aan.

Ook voor hem voelde het als thuiskomen.

Dezelfde avond nog maakte Henk een nieuw profiel aan.

Hij meldde zich aan bij ‘the undateables...’