Venlo, 2033

 

'Goedenavond. Ambulancezorg RAVU. Bent u dienstdoende vanavond? Wij zijn op weg naar de acute opname met een code rood. Een verwarde man van begin vijftig. Hij draagt een antivaccinatiepenning en wij hebben hem van straat geplukt omdat hij voor nogal wat ophef heeft gezorgd. Hij verkondigde op het schoolplein van zijn dochter dat onaantastbaarheid van het lichaam ons grondrecht is. Hij schijnt hoog van de toren te hebben geblazen met uitspraken als "het primaire preventiebeleid van de overheid bij COVID-344 een aantasting van onze integriteit is". Het is ongehoord! Zowel ouders als kinderen waren behoorlijk ontdaan, kan ik u zeggen. Dit is een man met levensgevaarlijke opvattingen.' vervolgt de ambulancebroeder. 

'Omdat hij, zonder hand-, mond en oogbescherming toenadering zocht bij omstanders is direct 112 gebeld. Hij heeft van ons direct uiteraard direct een injectie rustgevende medicatie gekregen. U mag het stokje vanaf nu van ons over nemen.'

 

'Zo'n zilveren antivaccinatiepenning? Die heb ik in geen jaren meer gezien. Het bestaat nog, kennelijk. Ons psychiatrisch ziekenhuis heeft echter streng antigedoogbeleid bij niet gevaccineerden. Zij worden allen geweerd. Dus ik heb geen bed voor meneer, helaas.'

 

'Tjongejonge, dan bent u al de derde instelling in de regio die zijn deuren gesloten houdt. Wie neemt gevalletjes zoals deze nog wel op dan?'

'Meneer, mag ik u een advies geven? U heeft ontzettend goed voorwerk gedaan. Maar breng deze man in zoverre in slaap dat het zwart wordt voor zijn ogen. U kunt veel problemen krijgen met "dit soort gekken" wanneer u later herkend zou worden. Dien hem vervolgens een vaccinatie toe. Mét vaccinatiebewijs hebben wij namelijk plek zat voor de arme stakker!'