“Hank, we moeten om zeven uur naar Cupro en Ellie.”
“Goed, wat moeten we daar doen?”
“Wij niets, maar ze organiseren een muziekavond met iets zeer speciaals. Ze wil niet zeggen wat dat is, maar er zijn nog een stuk of twintig gasten, een mooie gelegenheid om wat meer kennis te maken.”
“Lieve vrienden, hartelijk welkom. Vanavond zal Cupro het resultaat laten zien waar hij jaren aan heeft gewerkt. U krijgt klavercimbelmuziek, zoals dat in het jaar 1700 klonk, te horen, maar gespeeld door de heer Bach zelf. Meneer Bach wilde niet op onze vleugel spelen, het is een veel te groot ding, vindt hij, dus ook het klavercimbel is een hologram. Cupro ga je gang.”
“Wat fantastisch allemaal Nick, hoe kan dat?”
“Veel verstand en veel geld meid.”
“Ferry wat klinkt dat mooi, zou ik hem aan mogen raken?”
“Niet doen Trees, waarschijnlijk stort het hologram in elkaar en heb jij een flinke brandwond.”
“Lieve vrienden, ik hoop dat jullie genoten hebben. In ieder geval waren jullie de eerste mensen op de wereld die dit mochten meemaken. Ik stel voor dat de heren naar de herenkamer gaan, daar is power genoeg en de dames met mij meegaan, ik heb een heerlijke perzikenlikeur gemaakt, die hoognodig geproefd moet worden.”
“Hank, zullen we naar huis gaan? Het is over twaalven, maar jij moet rijden, want ik heb een likeurtje op.”
“Dat heb ik nog nooit gedaan Ellie.”
“Geen probleem joh, je moet alleen achter het stuur gaan zitten, op het rode knopje drukken en zeggen: ‘naar huis’. De auto weet en doet alles.”
“Dat gaat inderdaad geweldig. Ik zit lekker en hoef niets te doen. Ben benieuwd hoe Cupro verder gaat met zijn project. Of hij verkoopt alles of hij gaat zelf de wereld over met Bach. Slaap je, de auto is gestopt, hij vindt dat we er zijn.”
“Huh, waar zijn we?”
“Daar rechts van je is de fabriek waar ik gemaakt ben.”
“O jee, dat beschouwd hij als jouw huis, maar dat is niet meer de bedoeling. Druk op het knopje, ik geef de opdracht. ‘Groene Pruimenpittenlaan 7’. Dat is dus een extra ritje voordat we in bed liggen.”
“Goeiemorgen lieverd, wat een geweldige nacht. Je bent je geld dubbel en dwars waard, jammer dat het geen baby wordt.”
“Als je dat graag wilt, kan dat wel. Met een stroomstootje activeer ik een eicel, maar de baby wordt dan een kloon, dat betekent dat het een kopie wordt van jou met alle eigenschappen van jou. Bedenk ook dat je misschien een nieuwe rage in gang zet, want al die vriendinnen hebben een robotman met alleen een sensitivity-chip, geen a.i.-chip om over de gevolgen na te denken. Die zijn dertig keer zo duur. Trouwens daar weet jij alles van. Dat kan dan uitdraaien dat over drie generaties gevochten wordt om de laatste mannen. Zelfs per decreet worden oude opa’s ingezet om de soort te redden. Er wordt dan veel tijd besteed om kloon-mannen te maken, maar dat levert dan kloon-baby’s op. Ik vraag me af of dat wel allemaal goed gaat. Evenzo, wat gebeurt er met het project van Cupro? Er komt ongetwijfeld een club die probeert die hologram-mannen van vlees en bloed te voorzien. Al die kloon-vrouwen willen dan een Einstein of een Dalai lama. Maar zo’n klus kost al vele tientallen jaren, dus dat zet niet veel zoden aan de dijk. Voordat ze er van allebei tien hebben, duurt het honderden jaren. Bovendien vraag ik mij af hoe een baby eruit ziet van zo’n gevulde hologram-man met een kloon-echtgenote. ZUCHT.”
“Hank, wil je vandaag het gras van de voortuin maaien.”
Enthousiast over deze inzending?
Jouw commentaar toevoegen? Schrijvers stellen je tips en opmerkingen op prijs. Dat is mogelijk in de tekstbalk
Wees de eerste om commentaar te geven.
Meer publicaties lezen of zelf meedoen aan een schrijfactiviteit?
Klik op een van de mogelijkheden.
Klik op een titel om de inzending te lezen.
Eerst inloggen s.v.p.! Meedoen is alleen mogelijk voor leden. Nog geen lid? Je kunt je gratis registreren als lid.