WEEK 5
Maandag 6 april
Twee nieuwe groepsleden: Tom en Erik, twintigers, de een atletisch de ander lang.
De groep druppelt lusteloos en met tegenzin de eetzaal binnen. Rimke is lusteloos, Bardo beroerd. Yvette zegt geen boe of ba. Hetty en Rimke komen met tegenzin: ‘Wat héb ik er aan?’.
Geen spoortje van een spirit.
Weekend & Week (09:15)
Rimke snakt naar wat tederheid maar is niet open hierover naar haar man toe.
Karla kiest onvoldoende voor zichzelf in de relatie met haar vriend. Op het Centrum echter komt ze stevig voor zichzelf op en zegt ze zonder omwegen waar het op staat.
Hetty kampt met een schuldgevoel: ‘Ik zorg niet genoeg voor mijn moeder.’
Therapeut: "Als kind ben je in de steek gelaten door je moeder en voelde jij je heel alleen. Dit gevoel meen je nu bij je moeder te herkennen." (projectie)
Hetty zit emotioneel nog te zeer aan haar moeder vast.
Bardo heeft last van stuipen. Zijn lichaam reageert met ongecontroleerde bewegingen op zijn psyche die krampachtig de zaak onder controle houdt. Bardo ziet zelf het nut van de stuipen in. Ik vind hem opener vandaag: “Ik kan het beste híer instorten.”
Yvette heeft na lange tijd weer eens het gevoel dat ze iets voor iemand kon betekenen. Ze heeft een vriend geholpen met opgaven voor school.
Ik vertel dat ik het moeilijk vind om nieuwe contacten te leggen. Mijn fixatie op het vinden van een liefdespartner verhindert een vrije en onbevangen ontmoeting. Vaak voel ik me ongemakkelijk en gespannen in de nabijheid van mensen.
Dinsdag 7 april
Persoonlijk leerpunt: Waarnemen zonder rapportcijfers.
Socio (11:00)
Rimke wordt gedomineerd door haar man. Ook is ze een ongeduldig kind dat vermaakt wilt worden en om aandacht vraagt. Ze bemiddelt tussen de groep en haar man.
Bardo wilt niet aangeven hoe zijn sympathieën naar de andere groepsleden toe liggen op het sociogram met Bardo als middelpunt.
Middagpauze (12:15)
Hetty en ik klagen over de chagrijnige smoelen van Yvette en Vivian.
Als ze zó eruit zien en zús doen, en laten merken dat ze mij aardig vinden, dan kan ik er wel mee overweg.
Crea (13:45)
Twee groepen geven elkaar een opdracht. Onder de intuïtieve leiding van Yvette – ze heeft een prima inval, creëert onze groep in eendrachtige samenwerking: ‘Voldoening in glas, koperdraad en klei’. De andere groep blijft steken in meningsverschillen.
Afsluiting (15:30)
Yvette is tevreden. Karla voelt zich de hele dag ietwat agressief. Schreeuwen helpt. Zo hard je kunt (als Vivian en Rimke even weg zijn).
Yvette voelt haarscherp aan dat ik haar aantrekkelijk vind. Daarom doet ze zo afwerend tegen mij. Maar het duurt nog even voor bij mij het kwartje valt.
Woensdag 8 april
Door Erik besef ik hoe het voelt als iemand tegen je aanlult terwijl je hoofd er niet naar staat. Ik doe hetzelfde: me niet afvragen of het wel het goede moment is en niet navragen hoe ik overkom op de ander.
Psycho (09:15)
Het lange en vooral stille intro geven Tom en Yvette een ongemakkelijk gevoel.
Hetty over haar gevoel nergens bij te horen. Ze zoekt de waardering van haar moeder, maar wát ze ook doet het is nooit genoeg.
Alsof ze zichzelf een levenslange straf heeft opgelegd.
Expressie (11:00)
Vivian vertelt me huilend dat ze nog maar 35 kilo weegt. Ze is daar enorm van geschrokken en ook van het dringende advies van Ton van der Voort (psychiater) aan haar om zichzelf in een psychiatrisch ziekenhuis te laten opnemen: "Je kunt ieder moment dood neervallen." Na het lichamelijk onderzoek volgt een gesprek en daarna nog een tweede gesprek met haar vriend erbij. Er moet snel iets gebeuren, lijkt me zo.
Angstig kijken haar grote huilogen mij aan. Ik voel niet haar angst, niet haar verdriet, niet haar schaamte. Ik zoek naar manieren om haar te helpen. Ik kan haar niet omhelzen en troosten. Ik sta er onbewogen bij.
Nu begrijp ik het, haar paarse handen, haar behoefte aan warmte en het niet stil kunnen zitten, de bruine vlekken bij haar neusgat. Tekenen die duiden op ondervoeding en op onvoldoende brandstof om het lichaam op temperatuur te houden. Ik hoor de stem van Wim, psychomotorisch therapeut: “Niet de radiator aanzetten hoor, Vivian”.
Middagpauze (12:15)
We eten en maken grapjes en plagen elkaar. We ruimen de tafels af, staan te roken in de zon en hebben een vrije middag.
Donderdag 9 april
Aandachtiger aanwezig in het Centrum, aandachtiger erbuiten.
Thema (11:00)
‘Voldoening’
Ik voel eerder voldoening als er iets wezenlijks van mezelf bij betrokken is, mijn fantasie, vindingrijkheid, ideeën, smaak.
Middagpauze
13:00: Lekker lui in de zon. Niks te hoeven. Zomaar wat zitten of slenteren. Naar mensen kijken, samen met anderen waar je een band mee hebt. Geeft misschien geen voldoening maar is wel fijn.
Crea (13:45)
Buíten tekenen.
Iets goed waarnemen en weergeven op papier, moeilijk voor mij.
Begin eens met eenvoudige vormen, of met iets dat je opvalt.
Afsluiting van de week (15:30)
Vivian is onderzocht door een internist. Ze weegt te weinig en haar lichamelijke conditie is te slecht om nog baat te kunnen hebben bij een behandeling op het Dagcentrum. Als ze op een zeker gewicht is kan ze eventueel terugkomen.
Yvette heeft heimwee naar de oude A4 groep (thans A2). Ze voelt zich buitengesloten als ze hen hoort lachen.
Bardo vertelt meer over zichzelf de laatste paar dagen en over het zich heel moeilijk bloot kunnen geven. Hij wilt het zonder kalmerende medicijnen proberen.
Een stap van Hetty: Als haar moeder vraagt “Bel je me ook in het weekend?” zegt Hetty ”Nee mam, in het weekend mag ik niet bellen van de groep.”
Rimke is haar stem kwijt..
Tom had even last van hyperventilatie. “Veel praten is het hier, maar dat wist ik van tevoren.”
Ik noem mijn onvermogen om Vivian te troosten, ik voel haar angst en verdriet niet.
