Vandaag was weer zo’n niksdag! Ik zou naar Gouda gaan maar dat is niet doorgegaan. Mijn vriendin speelt toneel maar ik had opeens geen zin meer en kreeg honger. Zo gaat het elke keer weer. Ze speelt in een spel over het Joods verzet en het stuk heeft heel veel succes. Ik vind het erg jammer dat ik er niet heen ben gegaan maar het is steeds die enorme angst om te gaan. Wat als ik moet plassen en wat als ik moet poepen dus ga ik niet. Léon had mijn haar mooi geföhnd en we waren op weg maar alles was dicht en eenmaal thuis na het eten had Léon er geen zin meer in. Het stuk komt op de televisie maar ik had Monique graag gezien. Nu komt Monique hier heen en dat vind ik ook leuk en dan gaan we lunchen in Italy. Maar zo’n voorstelling had ik wel willen zien. We hadden goede plaatsen. Vandaag ben ik toch even buiten geweest en het weer was goed maar de straten waren uitgestorven en ik had direct een aanvaring met twee tieners die aan het wachten waren in de Coop. De enige winkel die open is. Helaas. Ik blijf onvolwassen en voel me daar niet zo goed bij maar ik doe mijn best. Misschien straks nog even naar buiten maar ik blijf het eng vinden. Wat is er toch voor vreselijks met me aan de hand? Monique zal niet boos zijn of zo maar ik mis alle leuke dingen. Ik heb haar vanochtend nog opgebeld en wilde al om half elf gaan. Monique werkt met moeilijk opvoedbare kinderen voor wie ze scholing moet zoeken en is altijd bezig! Gaat graag op vakantie en heeft net als ik een maatje te veel maar ze is heel sociaal en lief. Ja ik ben blij dat ik jou ken Monique!
Amstelveen, 1 mei 2022
Enthousiast over deze inzending?
Jouw commentaar toevoegen? Schrijvers stellen je tips en opmerkingen op prijs. Dat is mogelijk in de tekstbalk
Wees de eerste om commentaar te geven.
Meer publicaties lezen of zelf meedoen aan een schrijfactiviteit?
Klik op een van de mogelijkheden.
Klik op een titel om de inzending te lezen.
Eerst inloggen s.v.p.! Meedoen is alleen mogelijk voor leden. Nog geen lid? Je kunt je gratis registreren als lid.