Als ik zeg 751, dan zegt u meteen…
Nee? Hm, misschien iets te moeilijk inderdaad. Vooruit, we maken het iets gemakkelijker.
Ik zeg nu 3263. En? Gaat er nog steeds geen lichtje bij u branden? Potverdikkie. Nou, nog maar een poging wagen. Als u het dan nog niet weet, vrees ik het ergste.
Daar komt ie: 22844. Prachtig getal trouwens. Eerst twee tweetjes, die qua uiterlijk iets van zwaantjes weghebben (terwijl eentjes daarentegen in het geheel niet op eendjes lijken, eerder op jaknikkers) dan een acht, dat een verticale lemniscaat is, het oneindigheidsteken in de wiskunde, zoals u waarschijnlijk bekend is, en tot slot twee vieren, het dubbele van tweeëntwintig, dat we al aan het begin van dit schitterende getal zagen. Oké, ik begrijp dat u er nog steeds niet uit bent. We gaan rustig door, een kwestie van volhouden en geduld.
Let op: 548256. Nou ja, een kind kan de was doen. Althans, dat zou je denken. Maar goed, we gaan vrolijk verder. De volgende: 32895400. Mooi afgerond. Niet helemaal toeval, dat heb ik zo uitgekiend. U bent er nog niet uit? Wat? U geeft het op? Nu al? Welnu, dan zal ik het zelf maar zeggen, al stelt u me danig teleur, dat mag u rustig weten.
Op dit specifieke moment, maandag 25 juli 2022, 13.50 uur, ben ik, tot op de minuut af nauwkeurig, tweeënzestig jaar, zes maanden, twee weken, drie dagen en negen uur. Het is maar dat u het weet! Voor degenen die het nu nog steeds niet begrijpen, leg ik het graag even uit. Eerst alle maanden genoemd, toen de weken, gevolgd door de dagen, de volledige uren en ten slotte het totaal aantal minuten dat ik op deze aardkloot rondwaar. Zo simpel is dat. De seconden heb ik u trouwens bespaard. Die gingen aardig richting de twee miljard.
En als u zich nu afvraagt – en terecht – of ik niks beters heb te doen… Inderdaad, op dit moment niet. Een genoeglijke voortzetting van deze dag.