Hans Van Battel

M'n vaders sterfdag

© Hans Van Battel op 02.08.2022.

M'n vader hield van me, denk ik. Al was het soms eerder een soort stilzwijgend respect dat hij probeerde op te brengen voor hetgeen wat ik deed. Een kus of een knuffel heb ik hem nooit zien of voelen geven. Maar werken kon hij als de beste.

Ik kan me niet herinneren dat hij ooit een hand naar mij heeft uitgestoken, of er moest geld in gezeten hebben. Dat was z'n troef die hij tot bedroevends toe trachtte uit te spelen. Het waren geen fortuinen, maar de zuurverdiende centen van iemand die z'n gezin alle kansen wou geven die hijzelf had moeten missen. Als kind vond ik dit uiteraard leuk, maar gaandeweg werd het haast zielig hoe hij probeerde alle zorgen voor z'n familie in geld te vertalen. Ik moet eerlijk bekennen dat ik pas jaren na zijn dood besefte dat dit soms ook mijn reflex was naar m’n eigen kinderen toe. Die appel en die boom, weet je wel…

De taal van het geld was iets wat hij trouwens niet eens verstond: hij had namelijk een hart van goud, al was het meer een klomp die ik zelden heb zien blinken. In idealen en dromen geloofde hij allang niet meer en verloochende onbewust daarmee datgene wat ik op onbewaakte momenten in z'n ogen kon lezen: een schittering die heimelijk terugblikte naar al hetgeen hij voor eens en altijd achter zich had gelaten en in wrok begraven.

Eén van de laatste keren dat ik hem zag, lag hij letterlijk aan handen en voeten vastgebonden in het ziekenhuisbed. Gedurende de jarenlange ziekte was z'n verbittering om z'n ontoereikendheid hand over hand toegenomen. Op het laatst was hij het noorden kwijtgeraakt en begon 's nachts soms doelloos door de gangen van de kliniek te dwalen, mompelend tegen zichzelf. Een kordate verpleegster leidde hem dan met zachte dwang terug naar de kamer, waar ze hem vastbond met doeken en zwachtels. 

Toen ik op een keer op bezoek kwam, vroeg hij me eerst wat ongemakkelijk vriendelijk en daarna haast gebiedend om hem los te maken. Wanhoop was iets wat hij lang geleden samen met z'n christelijk geloof had afgelegd. In plaats daarvan stelde hij eisen, al ging hem dat nu ook niet goed meer af. 

Was ik te laf? Of was het angst? Met een steen in m'n hart zei ik hem te blijven liggen en dat hij moest luisteren naar de verpleegsters of dat ik anders de volgende dag het bezoek zou overslaan. 

De dag erop keek hij me bevreemd aan toen ik de kamer binnenkwam. Hij was akelig rustig: een zinkende stilte van iemand die weet wat onvermijdelijk in het verschiet ligt, maar niet begrijpend nog stilletjes achterom kijkt. Wat onzeker wendde hij z'n blik van me af naar het veel te hoge raam waarachter de zilveren populierenbladeren blikkerden in de late avondzon. 

"Ik heb vannacht raar gedroomd... ". Het kwam er toonloos uit. "Ik droomde dat je verschrikkelijk kwaad was op mij." Wat verward keek hij me vragend aan. "Het was toch maar een droom, niet?"

O God! Waarom kon ik hem niet gewoon dat verlossend leugentje schenken? Gedreven door een harde rechtvaardigheidszin had m'n vader me nooit geleerd te liegen, noch lief te hebben. 

Die nacht stierf hij, nadat hij mompelend door de ziekenhuisgangen door een lieve verpleegster... 

Het zal me tot op het eind van m'n dagen blijven achtervolgen waarom ik hem niet op dat laatste moment m’n liefde heb kunnen schenken met een leugen.

Enthousiast over deze inzending?

We nodigen je graag uit om je mening te geven over deze publicatie. Dat is mogelijk door een commentaar van jou toe te voegen en/of door een waardering te geven. Klik hieronder s.v.p. op het gewenste item!

  • Jouw commentaar toevoegen? Schrijvers stellen je tips en opmerkingen op prijs. Dat is mogelijk in de tekstbalk

    Voeg hier je commentaar toe...
    You are a guest ( Sign Up ? )
    or post as a guest
    Loading comment... The comment will be refreshed after 00:00.

    Wees de eerste om commentaar te geven.

    Trees Middelkoop
    03.08.22
    Graag je feedback over de schrijfkwaliteit en schrijfstijl van deze inzending.
    Wat een pijn voel bij jullie beide..
    Wees niet te hard voor je zelf
    Het leven en ook de dood heeft zijn eigen regie.
    Sterkte
    Show more
    0 van de 0 lezers vond deze review nuttig
    Helena Mattheyssens
    02.08.22
    Graag je feedback over de schrijfkwaliteit en schrijfstijl van deze inzending.
    Ik ga een eind met je mee, Hans, in dit perfect beschreven maar indroevige verhaal. Er is zoveel dat we ze hadden moeten zeggen en zoveel dat we beter nooit gezegd hadden. En dat geldt voor hen ook. Zet het van je af!
    Show more
    0 van de 0 lezers vond deze review nuttig
    Je kunt ook een waardering geven voor deze publicatie!
  • Graag jouw waardering voor de kwaliteit van deze inzending: 1=minimaal, 2=matig, 3= voldoende, 4=goed, 5=perfect.
    Schrijf een commentaar
    PLG_VOTE_STAR_INACTIVEPLG_VOTE_STAR_INACTIVEPLG_VOTE_STAR_INACTIVEPLG_VOTE_STAR_INACTIVEPLG_VOTE_STAR_INACTIVE
     
    Je kunt ook een commentaar toevoegen voor deze publicatie!

  • Toelichting

    Op Schrijverspunt kun je in principe bij elke publicatie, d.m.v. een commentaar en/of een waardering, je mening geven. Alleen als een auteur feedback niet op prijs stelt is de mogelijkheid niet zichtbaar. De praktijk heeft geleerd dat de meeste auteurs feedback op prijs stellen. We nodigen je dan ook graag uit om je mening te geven over een publicatie. Dat is op twee manieren mogelijk:

    Commentaar

    Je kunt jouw commentaar geven op een publicatie of reageren op een ander commentaar of reactie.
    • Je kunt jouw commentaar toevoegen in de tekstbalk (Voeg hier je commentaar toe...) van het blok commentaar. Je commentaar is dan direct zichtbaar. Bij je commentaar kun je b.v. ook een emoji toevoegen.
    • Wil je een reactie toevoegen bij een ander commentaar of reactie? Klik dan bij het betreffende commentaar op 'Reageer'. ook dan verschijnt er een mogelijkheid om je tekst toe te voegen.
    • Elk commentaar is welkom. Dus geef gerust aan als je de publicatie met plezier hebt gelezen, maar ook opmerkingen over de stijl en het taalgebruik van de publicatie worden op prijs gesteld. Een mooie manier voor auteurs om eigen schrijfwerk te verbeteren.
    Commentaren of reacties lezen.
    • Bij elke publicatie kun je de commentaren of reacties lezen. Op de homepagina is daarnaast ook nog eens een overzicht van de actuele commentaren/reacties te vinden.
    • Wil je een bericht ontvangen van nieuwe commentaren/reacties dan kun je dat bovenin het blok Commentaar aangeven bij 'Ontvang een bericht bij nieuwe commentaren' of als je zelf een commentaar of reactie geeft.
    • Wil je alleen de commentaren zien bij een publicatie en geen reacties daarop? Klik dan bovenin het blok Commentaar op 'Inklappen alles'.
    Voorwaarden:
    Schrijvers en dus ook wij stellen een commentaar bij een publicatie erg op prijs. We proberen daarbij de mogelijkheid op Schrijverspunt om feedback te geven liefst zonder regels te laten. Dat vraagt alleen soms wat tolerantie en misschien wat invoelingsvermogen voor de ander. Samengevat respecteer elkaar.
    Is een commentaar of reactie volgens jou ongepast? Door met je muis over het commentaar of de reactie te gaan verschijnt er rechts een vlaggetje. Klik daar op om dit te melden bij websitebeheer.

    Waardering:

    Je kunt  commentaar geven op een publicatie, maar het is ook mogelijk om een waardering in cijfers te geven. Bij een waardering gaat om een beoordeling door jou van de kwaliteit van de publicatie. Je kunt kiezen uit 5 mogelijkheden om op te stemmen. 1=minimaal, 2=matig, 3= voldoende, 4=goed, 5=perfect.  De waardering is anoniem.
{jlexreview:off}
Hits: 546
Lekkerboek voor betaalbaar leesplezier
Tweedehands boeken
Nu opruiming!

Ron Hartman: De Jager Variant 1 - Het Dame Eindspel

- Klik hier!-

Meer publicaties lezen of zelf meedoen aan een schrijfactiviteit?

Klik op een van de mogelijkheden.

Schrijverspunt

© 2023 / Sitemap