Ik was op deze dag op bezoek bij mijn vriendin Bianca en haar dochters Eva en Loes, samen met mijn zoon Bas. Gezellig bijkletsen met thee en koekjes en duizenden foto's van de kinderen bekijken. Dan krijgt Bianca telefoon, lang gesprek, paar tranen en als ze ophangt, vraagt ze mij of ik wil oppassen. Haar vader kwakkelt met zijn gezondheid en heeft hulp nodig. Natuurlijk wil ik dat en gehaast vertrekt Bianca, zelfs zonder een knuffel voor de kinderen. Zittend op de bank krijg ik spontaan een idee en stuur Marit, een vriendin van ons twee, een bericht. Halfuur later komt ze aan, ze moet meteen de wc induiken! Loes van vier kwam met haar nieuwsgierige neus kijken wie het is. O de buurvrouw zeg ik, maar je moeder is niet thuis. Zelf naar de huiskamer met Loes, muziek iets harder en Marit zachtjes naar boven toe. Heeft er een vieze luier roep ik een half uur later hard en zeg tegen Loes dat ik Bas boven zal verschonen. Mama heeft daar toch schone luiers? Vraag ik aan Loes en die knikte vrolijk ja. Ook of ze op haar zusje wil passen en dat wil zo ook zekers, via een babyfoon kan ik ze boven zien. Met Marit schiet ik bijna in een lachbui als we praten over onze grap. Want we willen eigenlijk een grap uithalen met Bianca, die is normaal de lolbroek. Altijd maar geintjes uithalen waarbij wij altijd de klos zijn. Maar nu zij! Een lieve vriendin, maar altijd haast, vaak een kip zonder kop en dat willen we gebruiken.
Probeer het makkelijk uit te leggen. We willen de kinderen verwisselen, zo dat als Bianca thuis komt ze denkt Eva in haar armen te krijgen. Niets doorheeft en tja... het heel lang duurt! Maar het is Sophie, het dochtertje van Marit. Sophie is negen weken, Eva van Bianca is tien weken en mijn zoon Bas elf weken. Ja, toeval! Nee, geen toeval want we zijn al lang vriendinnen en wisten ook kort achter elkaar zwanger te worden. Wel natuurlijk van onze eigen man... Maar de grap.
Ik trek de kleren van Bas uit en Marit doet deze aan bij haar Sophie. Bij Sophie wel een mutsje op want wijsneus Loes zal het meteen opmerken! Want haartjes groeien toch niet zo snel... Bas blijft bij Marit als ik naar beneden loop, gewikkeld in een warme deken. Ga op de bank zitten met Sophie en hou haar rustig en bezig. Loes kijkt soms naar ons maar denk dat ze Bas ziet? Geweldig niet en als het bij haar lukt …
Bij de luier verschonen van Eva op de bank, doe ik haar de kleren uit en de reservekleren van Bas aan en een mutsje op. Wel dezelfde kleren en mutsje want wijsneus Loes... Die gelukkig nog lief aan het spelen is. Eva even in de box. Dan kleed ik Sophie uit en wil haar verschonen. Opeens staat Loes bij me! Schrik er zelfs van! Loes bekijkt Sophie, je ziet aan haar ogen en gezichtsuitdrukking dat er iets niet klopt. Ze zal vast haar zusjes kleren herkennen maar... zusje! Roept ze spontaan en ik zeg maar ja, je zusje. Vraag of ze wilt helpen met verschonen. Even is Sophie stil, maar dan sleept ze haar kruikje naar de bank. Ze klimt voorzichtig op de bank en gaat bij het hoofdje van Sophie zitten. Van helpen komt niets terecht, ze kletst een heel verhaal heeft over bloemetjes want Eva heeft een bloemetjes trui aan. Ze kletst ook hoe lief ze haar zusje vindt en geeft zelfs een kusje op Sophie haar voorhoofd. Erna gaan beide spelen op het speelkleed. Of ze kan heel goed toneelspelen die Loes of heeft nu echt niets door? Later helpt ze ook met de fles geven aan wat ze denkt haar zusje en als de twee jongsten gaan slapen. Marit heeft zich verstopt met Bas in de douche. Loes zit naast het bed van haar zusje. Ze helpt met het dekentje, knuffeltje en zelfs een verhaaltje, zo lief … Zucht wat doe ik haar aan. Eva, even kuchen dus nu Bas, laat ik slapen in ons campingbedje. Die heb ik altijd in de auto.
Later zitten we weer beneden en dan telefoon van Bianca, ze komt de kinderen halen want ze moet bij haar vader blijven. Of ik de kinderen wil klaarmaken. Ja, natuurlijk en daar eigenlijk ook wel opgehoopt. Hahahaha wat zijn we gemeen. Loes doet haar haar schoenen en jas aan. Bij Sophie het jasje van Eva en dan in de box. Wij gaan dan ook gelijk weg, zo Eva het jasje aan Bas. Als Bianca er is een kip zonder kip. Marit luistert stiekem mee en filmt alles wat ze kan. Ik geef Bianca natuurlijk Sophie. Bianca pakt haar aan en nu een kusje op het voorhoofd. Ze pakt een haarclipje uit haar jaszak en of ik deze wil in doen bij haar. Het was een ware strijd om niet in een lachbui uit te barsten. Met Sophie in de handen, praat ze over haar vader en ze heeft gewoon niet door wie ze in de handen heeft. Sophie is gelukkig rustig. Loes komt erbij staan en roept opeens, Bas! Bianca kijkt haar aan en stuurt haar dan naar de auto. Bas! Roept ze weer en trekt aan de broek die Sophie aanheeft. Om het ijs te breken zeg ik ja zal Bas pakken. Bianca stuurt Loes nogmaals weg, gelukkig!
Als ze naar buiten loopt, loop ik met haar mee met Eva en ze zet Sophie in hun autostoeltje. Riemen gaan om en dan … komt Marit naar buiten met Bas in haar armen. Bianca gooit de autodeur dicht en loopt naar de andere kant om bij Loes de riemen te doen. Ze ziet Marit en groet haar, ik moet weg wegens mijn vader roept ze. Twee seconden zal het geduurd hebben, ze kijkt naar Bas in de armen van Marit en dan naar Eva in mijn armen. Vuile… zal maar niet herhalen wat ze gezegd heeft. Dan schieten we alle in de lach, zo die is goed teruggepakt.
