Het was een flink feest in Amsterdam, die Canal Parade, voorheen Gay Pride genoemd. Een soort carnaval, nu niet met prachtige praalwagens in optochten door de straten van veel zuidelijke steden en dorpen, maar met vrolijk, in alle kleuren van de regenboog uitgedoste, dansende en zwaaiende mensen op boten in de Amsterdamse grachten.
Een uitbundig festijn, bekeken door tientallen duizenden toeschouwers op de kades die even vrolijk terug zwaaiden en de voorbij varende passanten enthousiast toejuichten. Een verbroedering van de mensheid, van allerlei soort, zonder onderscheid van sekse, kleur en genderbeleving.
Eerlijk gezegd ben ik niet zo erg thuis in de kennis van de huidige lhbti-scene en de gendertoestanden, maar ik vind dat iedereen moet doen wat men leuk vind en waar men zich prettig bij voelt, voor zover het niet ontaard in openbare banaliteit. En daar schort het soms helaas toch nog wel aan.
Het mooie van deze blijmoedige botentocht is toch de sfeer die via de TV te proeven was; en dat maakt me heel blij.
Dan denk je toch hoe mooi de mensheid met elkaar zou kunnen omgaan en hoe fijn de wereld kan zijn als we elkaar allemaal zo de ruimte geven en onderling respecteren, gewoon zoals we zijn, in plaats van de dwarsliggerij van wappies, anonieme bedreiging via sociale media, mishandelingen, geweldsdelicten en moordenpartijen en zelfs hevige oorlogen overal op deze unieke aardbol.
Was de mensheid maar overal en altijd zoals op de Canal Parade.
Enthousiast over deze inzending?
Jouw commentaar toevoegen? Schrijvers stellen je tips en opmerkingen op prijs. Dat is mogelijk in de tekstbalk
Wees de eerste om commentaar te geven.
Meer publicaties lezen of zelf meedoen aan een schrijfactiviteit?
Klik op een van de mogelijkheden.
Klik op een titel om de inzending te lezen.
Eerst inloggen s.v.p.! Meedoen is alleen mogelijk voor leden. Nog geen lid? Je kunt je gratis registreren als lid.