Ik heb zo’n zin in vlinderende, zinderende zinnen
Zinnen die spinnen en minnen
Die zomaar voorbijkomen, nergens beginnen
Er zijn er die zingen over liefde en dood
Er zijn er die troost bieden bij hoge nood
Er zijn er die uitblinken in het etaleren van ledigheid
andere getuigen zachtmoedig van vriendschap en tederheid
Kwetsbaarheid kan in zorgvuldig gesponnen zinnen
– al is het maar voor heel even - beschut wonen
zinnen van begrip en waardering
kunnen doeltreffend anderen belonen
sommige zinnen worden wild en onstuimig
uit passie geboren
meerdere zinnen gaan desalniettemin
wegens ‘niet relevant’ verloren
De wereld heeft zin in vinnige onzin
De wereld vandaag verkeert schijnbaar in onmin
Maar op veel plaatsen bij mensen
van wie je het niet vermoedt
Ontwaakt een onwankelbaar vertrouwen
in het goede dat komen zal en moet
Alles heeft zin als je daarin geloven wil
niets heeft nog zin als je enkel je geest verdoven wil
Ik heb alweer ongelofelijk veel zin
ik weet alleen dit keer nog niet waarin
en stel dat ik deze kronkelende zinnendans win
Dan bouw ik een ge-zege-nd gedicht en 'vlei' me erin
