Geboren op het Zand tussen vliet en Schelde
           door de pijp van ‘t konijn naar ‘t Sint-Annekestrand
In een handje vol met schitterende schelpen
           schalden we “Ivanhoe!” en speelden buske-stamp

 

Later in de nacht en op dooltocht door de stad
           verdwaalden één voor één m’n dromen
die in m’n queeste naar Waarheid en Ontzag
           zich ontpopten in wanen en demonen

 

Nu gepeins m’n hart omvat
en m’n pad verandert in een rad
           vraag ik stilletjes vergiffenis
           om de mens die niet meer is