Donker waar donker blijft,
liefde passend in haar kleine hand.
Ze heeft geen plaats voor groot verdriet,
slechts blij met elke stapje dat ze zet.
Mama beschermt met kusjes op haar knie.

Samen lopen ze naar voren,
delend in hun verdriet om verlies,
samen blij om wat komen gaat.
Mama geeft haar hand aan hem.
'Heb haar lief, bescherm haar.'

Mama weet niet meer,
ze deelt niet haar verdriet om verlies.
Mama is gelukkig in haar eigen gelukkige wereld.
Ze pakt haar hand en kust haar broze huid.
'Ik bescherm je, mama.'