En weer jouw woorden,
anders nu, gedempter
ik ben een goed verstaander
denk ik, of misschien was het
gewoon
de zo bekende druppel.

Het leek kalm, gelaten haast,
‘je bent zoveel meegaander’
zei je vanmorgen nog
bij het gezapig kopje thee.

Maar nu de knuppel
met een zwiepje weer
het hoenderhok in zwaaide
voel ik zo duidelijk:
we zijn niet één, maar twee.