Hoor de wind waait door de bomen, onze rimpelbaas moet nog van de schrik bekomen.

dat de pieten de ketens hebben afgeworpen.

De zak is nu 24/7 open en de pieten blijven hopen,

dat ook de  grote blanke meester kleur bekennen zal.

Wellicht krijgt hij zelf nu de zak, en plukt hij van de nationale kas

Een aow’tje  om de pijn te verzachten.

Samen met het paard op stal, in een knieval naar het roemrijk verleden,

waar het kolonialisme incognito werd beleden.

De roe dus voor de gerimpelde klaas

op de gesloten afdeling is hij niet langer de baas.

Tot het de oude zal dagen, dat het zijn beurt is om te vragen:

Een nieuwe geest wellicht? Schoenmaker blijf bij je leest

Niet meer over de daken galopperen, met je zwakke gestel,

trek gewoon aan de bel en de kinderen zullen tot je komen.