Bah
© Louisa Weijenbergh op .
Boeken vol
sier-lelijke rode letters
op een papieren monitor
konden niet verletten;
mijn in de wind geslagen
intrinsieke agressor
Getikte toetsen en type pennen
Maakten notitie
van het bloed
Aan woorden met inkt
hangt immers
veel te weinig weemoed
Zo blijvend boos op alles;
Kaarsrecht, Onrecht,
Civiel en zelfs bijgerecht
Uit onverwachte hoek
de andere kant
Of helemaal anders uitgelegd
Het liefst doe ik alle dagen niets
Terwijl lang zitten
reuze pijn gaat doen
Het liefst zou ik
niet meer denken,
twijf'len, vrezen en verwijten,
Maar ik ben zó klaar met zo mijn uren slijten
