Haar ogen, haar blik,
imperfect,
maar het lijkt haar niet te deren.

Haar handen zijn leeg.
Haar paardenstaart zweeft
door de ruimte.

Verwar
de scheuten niet met schoten,
de liefde niet met wonden,
van een neergang die al langer bezig was.

Verwar
verlichting niet met het verlies
van de zaken in je handen.

Een ogenblik van scherp licht
door niet brekend glas,
dwars door haar ziel,
recht in mijn hart.

Het is nooit meer zo heftig geweest.