Ik schrijf niet voor het geld. Ik verdien helemaal niets.
Ik schrijf niet voor het respect. Dat krijg ik amper.
Ik schrijf voor de heilige geometrie, van kans
de verborgen kans op een bevredigend einde.
Ik schrijf voor de dans van woorden op mijn blad.

Als ik zei dat ik van je hield,
dacht je waarschijnlijk dat ik loog
ik verdien dan ook geen koosnaam, mijn lief
ik voer het woord van een ordinaire dief.
'Hoe kan ik jou graag zien,' vraag je immers,
'als je jezelf niet eens graag ziet?'

Maar ik weet dat die woorden mij verder brengen,
verder dan enig zeilboot voer,
dieper dan de Koersk lag,
nog dieper dan dat,

tot de vorm van mijn hart.