Madrid , de kerk en oma
Het was 11 maart 2004 ‘s morgens in het Madrileense station Santa Eugenia.
Ik stond klaar om met de trein van 7u37 naar de kerk te gaan waar ik had afgesproken met mijn oma.
De kerk was gelegen in een van de vele buitenwijken van Madrid.
Er was maar een knal nodig om de stad te veranderen in een rampgebied.
Toch ben ik bij mijn oma geraakt.
Ik ben wel niet via de kerk geweest.
Dat zal later sowieso gebeuren en dan zie ik mijn familie en vrienden weer.
Ik kan gelukkig aan oma vragen hoe haar ervaringen waren.
Daarom ben ik zo blij om hier te zijn , bij oma.
De geur van eerste kussen En heel dicht bij elkaar Dat hele mooie jaar En niemand kwam ertussen Die geur die ik zo ken Vanuit ons jonge leven Maakt dat ik weer heel even Terug in de hemel ben
Ik wil wel even zeggen dat dit verhaal fictie is , maar er kan natuurlijk wel een beeld worden gevormd van hoe mensen deze dag hebben moeten doorkomen.
Bedankt!