Heel lang geleden stierf er een man
Hij had twee jongens en vier meisjes
Hij had een vrouw er was liefde tussen hen
En toch begon hij aan zijn laatste reisje
Vandaag is de dag van zijn geboorte
Het staat gegrift in mijn geheugen
Hij trakteerde op zakjes snoep met een kaarsje
Iets waar ik me al dagen op verheugde
Als hij ergens heen wilde rijden
Zat ik op achter zijn rug uit de wind
Op zijn geliefde brommer, ik genoot
Och wat was ik nog een kind
Mijn papa, al drieënvijftig jaren dood
Ik begroef hem, maar ben hem nooit vergeten
Vandaag zal ik zijn verjaardag vieren
De pijn is weg, het gemis gebleven, zeker weten
