Heel lang geleden stierf er een man 

Hij had twee jongens en vier meisjes

Hij had een vrouw er was liefde tussen hen

En toch begon hij aan zijn laatste reisje

Vandaag is de dag van zijn geboorte

Het staat gegrift in mijn geheugen 

Hij trakteerde op zakjes snoep met een kaarsje

Iets waar ik me al dagen op verheugde

Als hij ergens heen wilde rijden

Zat ik op achter zijn rug uit de wind

Op zijn geliefde brommer, ik genoot

Och wat was ik nog een kind

Mijn papa, al drieënvijftig jaren dood

Ik begroef hem, maar ben hem nooit vergeten

Vandaag zal ik zijn verjaardag  vieren

De pijn is weg, het gemis gebleven, zeker weten