Mijn rechter oog hangt op half zeven, 

een hardnekkige tumor stond mij naar het leven.

Nu ben ik ziende blind, een kind:

in de ogen van menigeen.

“Maar kinderen zullen de hemel bevolken,” schreeuw ik uit. Jeruzalem houdt zijn poorten angstvallig gesloten.

De klaagmuur siddert op zijn grondvesten:

opgetrokken uit steen en been, hebben wij minder dan niets gemeen.

En ik, ik ben ziende blind, een kind ...