Tijd is genadeloos, het dramt door, kijkt niet terug.
De tijd heeft alles in de hand
En wij, wij dragen het om onze hand.
Soms vergeten we het, die tijd.
En soms kijken we niet naar elkaars tijd.
Momenten van vreugde, verdriet, angst
Samen op een uurwerk in ons hoofd.
We zien die tijd niet, kijken erdoor,
We lopen tegen elkaar, haasten ons, of komen net voor de deuren sluiten
Aan in de trein om er dan achter te komen dat het de verkeerde is.
En dan ben je te laat.
Te laat om nog af te stappen en je te bedenken.
Een klokje in ons hoofd,
Soms tikt het trager en dooft het uit.
Soms breekt het omdat de tijd op is.
Soms is het tijd voor een nieuwe klok.
Wanneer we verkeerd zitten, moeten we misschien ons uur eens aanpassen aan het juiste.
Maar ja, hoe laat is goed?
