Pa en moe van Listeren
die waren nog van gisteren
zonder dat ze snapten hoe
kwam kind op kind, wat een gedoe!
Eerst waren ze nog blij verrast.
Gedroegen zich nog aangepast.
Blij met muisjes en beschuit
kwam ma gauw haar bed weer uit.
Maar na kindje nummer negen
viel het toch wel bitter tegen:
troep, gegil. Bij nummer elf
zei pa tot moe: ze doen niks zelf!
Ik heb er wel wat op gevonden:
Douw wat spekkies in die monden.
We zetten ze vast op één plek,
anders word ik knettergek.
Bindt ze vast, een beetje gauw.
Hier heb je een flink stuk touw.
Jij pakt Storm, Splinter, Kadet.
Snoer ze vast in hun bed.
Winter, Wijntje en ook Blik
verbergen we in het ogenblik
Merel, Mini, Happy Huigje
passen nog wel in een tuigje.
En de kleinste, ons Doornroos
past in deze schoenendoos.
Ze schreeuwen wat, maar je zult zien,
straks is het uit met dat gegrien.
Moraal:
Waarom ik dit schreef, ben ik nu kwijt.
Wellicht: geluk zit niet in kwantiteit
09-02-2024 |
Enthousiast over deze inzending?
![]() | Jouw commentaar toevoegen? Schrijvers stellen je tips en opmerkingen op prijs. Dat is mogelijk in de tekstbalk hieronder of klik eerst op TOELICHTING voor de werkwijze. |
Wees de eerste om commentaar te geven.
![]() | Graag jouw waardering voor de kwaliteit van deze inzending: Stem 1=minimaal, 2=matig, 3= voldoende, 4=goed, 5=perfect. |
Eerst inloggen s.v.p.! Meedoen is alleen mogelijk voor leden. Nog geen lid? Je kunt je gratis registreren als lid.
Klik op een titel om de inzending te lezen.