Verwaterde ogen
blinken in haar door de jaren getekend gezicht
Dan een vage blik
een blik van herkenning
Herinneringen
dringen als flarden laaghangende mist
de lege plekken in het geheugen binnen.
Jaren verloren,
worstelen met de tijd
Jaren nu niet meer in te halen.
Verwaterde ogen,
ogen die meer zeggen dan onuitgesproken woorden.
Eenzaamheid,
eenzaamheid die kent geen tijd.