De glinstering in het stille water
Reflecteert mijn ziel
Toch zie ik niet mijn gezicht
Maar dat,
van een angstige schlemiel
Ik gooi een steen in de vaart
In de hoop dat dit de moed
Terugbrengt in mijn gelaat
En het lukte voor heel even
Maar het duurde niet zo lang
Totdat de rimpels verdwenen
En ik, ik bleef bang