Is het een dier?

vroeg papa Jan.

Is het buiten, is het hier,

is het een mens, een vrouw, een man,

een ding of een idee?

Miranda schudde nee.

Ik weet het zelf niet zo goed.

Miranda zat te denken.

Maar ik weet wel, dat als het moet,

ze zelf al thee kan schenken,

dat heeft ze gister'n nog gezegd,

want weet je, ze leeft echt!

Haar papa gaf haar toen een zoen.

Het is toch niet je popje Floor?

O, o, mijn kleine malle oen,

daar ben je echt te groot voor hoor!

Meisjes van een jaar of zeven,

weten dat poppen echt niet leven.

Miranda nam haar Floortje mee,

de trap weer op naar boven.

Kom maar mee mijn lieve schat,

volwassenen kunnen me wat,

maar ik weet heus wel beter hoor!

Je hebt gelijk Mir! – lachte Floor.

(Herplaatst na de Poëzie-battle)