dit gedichtje heb ik enige jaren geleden geschreven om aandacht te vragen voor het werk van de clini clowns. WaarschIjnlijk heeft het toen ook op schrijverspunt gestaan.
Als hij voor de spiegel staat
Dan gaat de neus erop
Hij heeft flappen aan zijn schoenen
Een bolhoed op zijn kop
Hij bezoekt vandaag een kindje
Dat lijdt zo door de pijn
Hij maakt haar aan het lachen
Zijn komst vindt ze heel fijn
De clown is zo bijzonder
Zijn rode neus straalt vreugde uit
En die troost is oh zo welkom
Pijn, verdriet hebben even geen geluid
