Ik heb dit gedicht geschreven om begrip te vragen voor mensen die samen leven met iemand die een bipolaire stoornis heeft. Hij en zij mogen rustig worden vervangen.
Zij is zijn hindernis
belemmert hem
in grootheidswaanzin
vrienden maken
geld wegsmijten
plannen smeden
en zijn baan opzeggen
alweer
Zij is zijn hulp
koestert hem
in zijn depressie
enige vriend die overbleef
Het weinige geld
proberen te sparen
veel te hard werkend
alweer
Zij is de schuld
moet hem niet zo betutteren
hij is niet ziek
medicijn is zijn vijand
geld is niet nodig
hij koopt dure bloemen
toch weer goed maken
alweer
Zij gaat kapot
wordt alleen gelaten
hij is ziek
krijgt alle aandacht
krijgt al het geld
eindjes aan elkaar knopen
alles alleen regelen
alweer