Ik heb dit gedicht geschreven om begrip te vragen voor mensen die samen leven met iemand die een bipolaire stoornis heeft. Hij en zij mogen rustig worden vervangen.

Zij is zijn hindernis

belemmert hem

in grootheidswaanzin

vrienden maken

geld wegsmijten

plannen smeden

en zijn baan opzeggen

alweer

Zij is zijn hulp

koestert hem

in zijn depressie

enige vriend die overbleef

Het weinige geld

proberen te sparen

veel te hard werkend

alweer

Zij is de schuld

moet hem niet zo betutteren

hij is niet ziek

medicijn is zijn vijand

geld is niet nodig

hij koopt dure bloemen

toch weer goed maken

alweer

Zij gaat kapot

wordt alleen gelaten

hij is ziek

krijgt alle aandacht

krijgt al het geld

eindjes aan elkaar knopen

alles alleen regelen

alweer