Een lantaarn ophoudend staat ze bovenaan de klif, toeziend hoe het schip waarvan enkel nog een lichtje is te zien opgaat in de immense duisternis die zee en lucht tot één geheel maakt, in de ijdele hoop dat de zeevaarders haar lampje zien en weten dat ze niet alleen zijn tijdens deze stormachtige nacht, het wapperen van haar rode jurk, huilen van de wind en geraas van de zee overstemmen haar stem, alleen de wind vangt haar beste wensen nu nog op. Oh, wonderlijke nacht, die de pijn verzacht en de wereld tot een stilstand bracht, door welk lot worden de zeevaarders opgewacht, daar aan de overkant van de oceaan?
Leegte bracht bevrijding met zich mee
Maar er branden vuren langs de kusten
waarop hoop en oriëntatie van zeevaarders berusten
En leegte bracht bevrijding met zich mee
De zeevaarders zijn dankbaar dat het land niet langer wordt verlicht
En ze niet meer kunnen zien wat het kwaad zoal heeft aangericht
rijkelijk stroomt bloed
De wereld als theater waarin een oorlog woedt
Verandering, buiten ons vermogen
We vluchten en sluiten onze ogen
Mensenmassa's, nihilistisch of verbitterd of verblind door al wat glittert
De fonkeling in de vermaakte ogen van een sadist
Alles wordt uit ons bestaan gewist
Want leegte brengt bevrijding met zich mee
Al die pijn, kan het baten?
Al die pijn, keer het tij
Gaandeweg leert het mij
Leegte bracht bevrijding met zich mee
Er branden vuren langs de kusten
waarop hoop en orientatie van zeevaarders berusten
En leegte bracht bevrijding met zich mee
Enthousiast over deze inzending?
Jouw commentaar toevoegen? Schrijvers stellen je tips en opmerkingen op prijs. Dat is mogelijk in de tekstbalk
Wees de eerste om commentaar te geven.
Meer publicaties lezen of zelf meedoen aan een schrijfactiviteit?
Klik op een van de mogelijkheden.
Klik op een titel om de inzending te lezen.
Eerst inloggen s.v.p.! Meedoen is alleen mogelijk voor leden. Nog geen lid? Je kunt je gratis registreren als lid.