De ochtend neemt een zonnebad

en koestert zich in warmte

maar boven in de berkenboom

rouwt een ekster ouderpaar

om hun verloren jong

daar ligt hij naast het vogelbad

pal onder zijn ouderlijk nest

zijn uitgesproken kleuren treffen

dat glanzend grijsblauw groen…

er is niets meer aan te doen

het diertje lijkt onaangetast

echt prachtig om te zien

er straalt iets van vrede uit

dat mooi gebogen kopje

je vraagt je af waarom

waarom horen ongelukken en dood

bij het leven in het klein en groot

en moeten overlevenden ervaren

het gevoel van een groot gemis

zeker als het je eigen kind is?

zwaar laat hij zijn takken hangen

met recht zijn naan eer aandoend

mismoedig om de droeve vondst

aan zijn oude voeten 

vandaag achttien mei -

de treurberk