De ochtend neemt een zonnebad
en koestert zich in warmte
maar boven in de berkenboom
rouwt een ekster ouderpaar
om hun verloren jong
daar ligt hij naast het vogelbad
pal onder zijn ouderlijk nest
zijn uitgesproken kleuren treffen
dat glanzend grijsblauw groen…
er is niets meer aan te doen
het diertje lijkt onaangetast
echt prachtig om te zien
er straalt iets van vrede uit
dat mooi gebogen kopje
je vraagt je af waarom
waarom horen ongelukken en dood
bij het leven in het klein en groot
en moeten overlevenden ervaren
het gevoel van een groot gemis
zeker als het je eigen kind is?
zwaar laat hij zijn takken hangen
met recht zijn naan eer aandoend
mismoedig om de droeve vondst
aan zijn oude voeten
vandaag achttien mei -
de treurberk