Weer die parkeergarage. Die troosteloze wandeling. Dat zwijgen in de lift. Weer die stille gang.
We lopen je kamer in en schrikken ons wezenloos. Dit ben jij helemaal niet.
Je was naar een andere kamer verplaatst. Waren ze even vergeten te zeggen.
We lachten erom. Maar zo grappig was het allemaal niet.