Hutjemutje in de overvolle tram, staat een man tegen me aangedrukt. Straks komt er ruimte.
De man beweegt ritmisch, drukt harder en ademt zwaar. Zó druk is het. Quasi stoÏcijns kijk ik weg. Eindelijk, mijn halte! Ik grijp mijn schooltas, draai me om en zie de bijna lege tram. Vuurrood struikel ik naar buiten.