Han Maas

Ze is iemand en verdient meer dan niemand maar zelfs niemand ziet iemand En niemand schrijft in haar poesiealbum Niemand kan wat over haar schrijven wat zij al niet weet Geen pesterijen, beledigingen en zielenpijnen Eenmaal gezegd is geschreven,...

Met mijn rug naar de al ingeschakelde tv werk ik een snelle maaltijd naar binnen. Een paar flesjes Corona staan koud te worden in de koelkast. Ajax kan beginnen. In het nieuws hoor ik dat bedrijven te weinig golfruimte hebben; nu weet ik waarom...

‘Ik kom in verband met uw aanvraag voor een scootmobiel. Zo, u loopt nog vlot, mevrouw.’ ‘Alleen ’s morgens, meneer.’ ‘Ik moet de aanvraag afwijzen. Kan ik verder nog wat voor u betekenen?’ ‘Ja, wilt u deze envelop even op de bus doen? Vergeet u...

‘Als ik op het knopje met het pijltje omhoog druk, dan ga ik naar beneden en als ik op het knopje omlaag druk, ga ik naar boven. Kijk, nu doet ie het weer! Nee, u kunt het niet zien… maar dat hoort toch niet? Kunt u een monteur sturen? Eh…? De...

Altijd wordt er te hard aan het schijfje gedraaid om uitgerekend bij de Q stil te staan. Een kaartje wordt getrokken: ‘Wat vind je op de boerderij?’ ‘Een Qip,’ zegt een ‘lolbroek’ – hilarisch, vindt iedereen. Als jaren later mijn moeder mij vraagt wat...

De laatste boerderij is verbouwd tot restaurant. Een paar studenten zitten ’s morgens vroeg op het terras koffie en zelfs bier te drinken. De falafelkraam verspreidt een weeë stank. Hoge bomen? Nee, flatgebouwen. Sloop het inhoudsloze omhulsel van...

Als voetbaltrainer Ron Jans in Cincinnati een paar woorden meezingt met een uit de speakers schallende hiphopbeat, wordt hij door een speler van zijn team (zeker een wisselspeler) van racisme beschuldigd. In de hiphopteksten barst het van onder...

Gastarbeiders op de boerderij? Eens maar nooit meer! Als een wervelwind ging ze door de stallen; het vee werd bang. Ciara, een Amerikaans meisje, wilde wel eens wat anders dan het saaie leven op het platteland aldaar. Van turbulentie was daar geen...

De winterzon schijnt op haar gezichtje. Ze lacht, maar weet niet waarom. Een ongetekend huurcontract met het leven. Pluk de dag en een bloem in mei, die niet altijd een roos zal zijn; ook in juli regent het. Geniet van de winterzon totdat je...

Mijn ogen zijn naar binnen gericht. De beeldbuis is zwart-wit diep. Uit de tijd dat het verleden kortetermijndenken was en de toekomst langetermijndenkend met mij flirtte. Ik moet daar nog ergens lopen, leren om te onthouden of te vergeten. Ik zet...