Iedere dag opnieuw sta ik op met de wens om de mooiste zin die ik ken te overtreffen.  Vandaag dacht ik een mooie zin gevonden te hebben: “De bus dendert over de brug. Ik voel het wegdek onder mijn voeten dansen.” Een zin die binnenkwam toen deze situatie zich tijdens mijn...

In de winkel van de koekfabriek is het stil. Veel stiller dan anders. Uit het schap pak ik streepkoek en een nog warme notenkoek. Als ik de koeken op de toonbank leg, zegt de verkoopster: ”Dat wordt het?”  “Ja, dit moet het maar worden.” Ze slaat de kassa aan. “Dat is dan...

Sportscholen zijn dicht. Veel Nederlanders werken zich thuis in het zweet en trainen aan de hand van filmpjes, van Les Mills en vele anderen, die op YouTube staan. Body combat, body attack en BBB staan op het programma. Verkopers van fitnessapparaten beleven gouden tijden....

De kracht van taal blijkt bij een verspreking. 

“Opa, de paashaas.” Mijn kleinzoon trekt mij hard aan de arm en schreeuwt het uit. Een fietser verkleed als paashaas zoeft voorbij. Achter zijn fiets een fietskar met daarin een net grote, geverfde houten eieren. Een net zo groot als een gevulde ballenzak die ik ken van...

“We weten nog niet de helft” is een vreemde uitspraak als je niet weet hoeveel er te weten valt.

Er hangt een poster aan de lantaarnpaal. Een afbeelding van een poes met een olijk koppie, witte bef en witte pootjes. De tekst “vermist", geschreven door het baasje, is overbodig. Als de poes het zelf had geschreven dan stond er vast: "Maak je niet druk, ben even weg....

zullen we huggen  zullen we kussen  of geven wij elkaar de hand  dat waren eens vragen  ze zijn vervlogen  ze zijn niet langer relevant  corona betekent: fysieke afstand, mentale nabijheid  meer dan ooit nooit meer die vragen: huggen of kussen één, twee of drie we geven een...

Ik ben blij dat ik mijn koffers eindelijk neer kan zetten. De vloeistof die uit de grootste koffer op de betonvloer lekt, neem ik op de koop toe. Niemand zal ons ooit nog vinden.  Ze vinden mij een vreemde gast. Een ventje die uit zijn nek zwetst. Ook snappen ze mijn...

Herinnering   ergens in mijn herinnering, de niet te evenaren acties van de dartele spijker in rood & wit regisseur van de voetbaldans die in Amsterdam en wereldwijd kijkers aan zich bond   Johan El Salvador, orakel van Betondorp, gaf ons hoogtepunten bij de vleet Ajax...

De bank in het park, waar nooit iemand zat, was bezet. Ik keek ervan op. Nooit zat iemand op deze bank zo dicht bij de vijver, maar vandaag zat er een jonge vrouw met een hoofddoek. Verveeld reed ze de wandelwagen die voor haar voeten stond met haar linkerhand ritmisch van...

Grote grijpers rukken aan mijn woning. Hap voor hap verdwijnen stukken uit de muur. Ongevraagd is de sloop vandaag begonnen. Met lede ogen zie ik aan hoe onverlaten mijn huis met de grond gelijk maken. Ik spreid mijn vleugels en vlieg verdrietig weg op zoek naar een plek...

Gepensioneerd, ik heb het drukker dan ooit tevoren. Mijn drive om aan mijn gezondheid te werken loopt enigszins uit de hand. Terwijl de stad nog op één oor ligt, leg ik de eerste wandeling van de dag af. Daarna zullen nog twee wandelingen volgen. Wandelingen die niet...

Mijn buurjongetje staat met zijn papa bij ons aan de deur. “Ik kan niet slapen, het spookt op mijn kamer,” zegt de kleine man. Buurman toont een filmpje op zijn mobiel. Het is duidelijk. Een legioen bevogelt met kraaien probeert ongevraagd haar intrek te nemen in onze...

Met mijn blik op de tegels gericht om mijn zwalkende gang enigszins onder controle te houden, wandel ik door de stille straten. Ouderdom heeft zo zijn nadelen. Op de stoep zie ik een 2€-muntstuk liggen. Wie het kleine niet eert.... schiet door mijn hoofd. Als ik mij...

Goede raad is duur, slechte raad nog duurder.

Vreemd dat het kerkplein leeg is op dit uur. Marc kan het niet geloven. Hij wrijft zijn ogen uit, legt zijn kartonnen deken op de grond, wurmt zich uit de slaapzak en staat op van de bank op het pleintje bij de der Aa-kerk. Met zijn armen slaat hij tegen zijn borstkas. Hij hoest,...

Het voetgangersperspectief In een flits was hij daar. Volkomen verrast kon ik nog net reageren en voor mijn hond en mijzelf verder onheil voorkomen. Wandelen met de hond leidt sowieso tot stress. Onberekenbaar als ze zijn, wordt je steeds weer verrast door het gedrag van...

zo gaat dat bij tentamens gebogen over papier papier met vele vragen bekruipt je het gevoel 't gevoel van onbehagen vooraf alles bekeken dacht je het te weten en had je goede moed maar op 't moment suprême het tijdstip waar ’t erop aankomt is het hoofd van streek en leeg de...

Mijn buurvrouw en ik spraken vandaag  net als ieder ander over de coronacrisis. Over het grote verdriet dat sterven met zich meebrengt, zowel voor het slachtoffer als voor de nabestaanden. Niemand van de familie of vriendenkring die je hand kan vasthouden als je stervende...