Pieter Wouter Broekharst

In de achtertuin staan, met de openslaande tuindeuren op de achtergrond, mijn twee grote broers. De één is acht, de ander negen jaar ouder dan ik.. Naar de laatste mode gekleed in hun splinternieuwe drollevangers, kijken ze mij breed lachend aan....

Haar moeder nam de telefoon op, en herhaalde hardop mijn naam. Er viel een korte stilte. Toen zei haar moeder, dat zij niet thuis was en wel terug zou bellen. Mijn gedachten waren net zo zwart en zwaar als het ebonieten telefoontoestel, waarop ik de...

Festoenen van klimopranken kronkelen langs de tuinmuur, boven naar omhoog reikende klimrozen. Mijn blik dwaalt over de bloeiende tuin, en hapert even bij de zandbak waarin ik als kind met veel lawijt ravotte.   Door de glasgordijnen heen zie ik mijn...