Pieter Wouter Broekharst

  “Je moet niet denken, dat je me als een lustobject kan behandelen”, fluisterde ze. Nee, schudde ik zachtjes mijn hoofd. “ Want dan geef ik je aan wegens grensoverschrijdend gedrag”, zei ze, licht hijgend. “Mmmm”, mummelde ik.  Veel meer dan dat kon...

Stil verlangen. Streel mij zacht zoals de zoele zuidenwind zachtjes zucht over mijn wangen en door mijn losse haren speelt. Kus mij zacht zodat jouw geur bedwelmen kan en mij in verrukking vangen, maar mij mijn vrijheid niet ontsteelt. Raak mij...

“Hoe staat dit?”Mevrouw draagt een beige broekpak met een felle, kanariegele blouse die vol zit met opgedroogde etenswaren. “Volgens mij,” zeg ik, “moet er een andere blouse onder.” “Oh?”, zegt ze,  “welke, denk je?” Ik  raad een crème blouse aan....

  Ze liep aan de overkant met huppelende tred, waardoor haar zwierige zwarte krullen dansten. Cees schuifelde naar haar toe, en tikte op haar arm: “Hallo!” Ze keek verbaasd. Cees zag zijn oude kop in de spiegelende winkelruit, en mompelde: “Excuus!”...

Als de stilte fluistert in mijn orenhoor ik de leegheid ruisen in mijn hoofd‘k voel mij van herinneringen beroofdverleden en toekomst zijn verloren. Van de dag van gister weet ik niets meerover morgen heb ik geen gedachtenwat er ooit was of mij...

Als de warme zonnestralenzich nestelen op mijn gezichtdoe ik verrukt de ogen dichtlaat zich ’t ogenblik herhalendat ik met beide ogen dichtvoelde hoe zich op mijn gezichtnestelden de zonnestralen. Wees gelukkig met ’t momentdat je als geluk...

Als de stilte fluistert in mijn orenhoor ik de leegheid ruisen in mijn hoofd‘k voel mij van herinneringen beroofdverleden en toekomst zijn verloren. Van de dag van gister weet ik niets meerover morgen heb ik geen gedachtenwat er ooit was of mij...

Aarzelend gaat zij van deur tot deuren kijkt onderzoekend om zich heenis het wel de goede, ja of neen,allemaal zijn ze in dezelfde kleur. Op elke hoek blijft ze even staanmoet ze nog verder, of heeft ze ’t mis,omdat ze te ver gelopen isen dus weer...

Streel mij zacht zoals de zoele zuidenwind zachtjes zucht over mijn wangen en door mijn losse haren speelt. Kus mij zacht zodat jouw geur bedwelmen kan en mij in verrukking vangen, maar mij mijn vrijheid niet ontsteelt. Raak mij zacht zodat ik je...

“Goedemorgen dames”, zei ik glimlachend. Vier gezichten werden in slow-motion naar mij toegewend, en keken mij schaapachtig aan. Door schrik overmand veroorzaakten hijgende ademhalingen zwaar zwoegende boezems en hoofden die roder waren dan een...