Stil verlangen. Streel mij zacht zoals de zoele zuidenwind zachtjes zucht over mijn wangen en door mijn losse haren speelt. Kus mij zacht zodat jouw geur bedwelmen kan en mij in verrukking vangen, maar mij mijn vrijheid niet ontsteelt. Raak mij zacht zodat ik je armen...

“Hoe staat dit?”Mevrouw draagt een beige broekpak met een felle, kanariegele blouse die vol zit met opgedroogde etenswaren. “Volgens mij,” zeg ik, “moet er een andere blouse onder.” “Oh?”, zegt ze,  “welke, denk je?” Ik  raad een crème blouse aan. Als ze die aan heeft, zegt...

Ze liep aan de overkant met huppelende tred, waardoor haar zwierige zwarte krullen dansten. Cees schuifelde naar haar toe, en tikte op haar arm: “Hallo!” Ze keek verbaasd. Cees zag zijn oude kop in de spiegelende winkelruit, en mompelde: “Excuus!” Diezelfde huppelende...

Als de warme zonnestralenzich nestelen op mijn gezichtdoe ik verrukt de ogen dichtlaat zich ’t ogenblik herhalendat ik met beide ogen dichtvoelde hoe zich op mijn gezichtnestelden de zonnestralen. Wees gelukkig met ’t momentdat je als geluk herkent.

Als de stilte fluistert in mijn orenhoor ik de leegheid ruisen in mijn hoofd‘k voel mij van herinneringen beroofdverleden en toekomst zijn verloren. Van de dag van gister weet ik niets meerover morgen heb ik geen gedachtenwat er ooit was of mij staat te wachten’t is het...

Aarzelend gaat zij van deur tot deuren kijkt onderzoekend om zich heenis het wel de goede, ja of neen,allemaal zijn ze in dezelfde kleur. Op elke hoek blijft ze even staanmoet ze nog verder, of heeft ze ’t mis,omdat ze te ver gelopen isen dus weer terug zal moeten gaan. Op...

Streel mij zacht zoals de zoele zuidenwind zachtjes zucht over mijn wangen en door mijn losse haren speelt. Kus mij zacht zodat jouw geur bedwelmen kan en mij in verrukking vangen, maar mij mijn vrijheid niet ontsteelt. Raak mij zacht zodat ik je armen voelen kan, jouw...

“Goedemorgen dames”, zei ik glimlachend. Vier gezichten werden in slow-motion naar mij toegewend, en keken mij schaapachtig aan. Door schrik overmand veroorzaakten hijgende ademhalingen zwaar zwoegende boezems en hoofden die roder waren dan een overrijpe tomaat , en ogen...

Op het naambordje naast zijn kamerdeur staat: Dr. G.E.Bak, e.p. Vanwege dat e.p. wordt hij soms oneerbiedig “Malle Eppie” genoemd, maar zo mal was Gijsbertus Evelinus niet, want meneer Bak is Doctor in de Godgeleerdheid en emerituspredikant.    Af en toe loopt hij van de...

Dromerig aan de oever staat er een knotwilg starend over ’t water naar zijn buurvrouw aan d’overkant. Hij kan niet bij haar geraken het overbruggen van die afstand doet zijn takken pijnlijk kraken maar verder buigen kan hij niet of hij dondert voorover in de vliet. Hij...

Het is zaterdagavond als opa Bram Holvoet aan zijn bureau zit te werken als de telefoon rinkelt. “Met Bram Holvoet! Ha, Dorientje, hoe is “t meissie?” Verbijstering en ontsteltenis tekenen Bram’s gezicht als zijn dochter hem het droevige nieuws vertelt. “Ik kom gelijk naar je...

Het had die winter al een paar dagen en nachten flink gevroren, maar het ijs op de vliet, waarlangs ik woonde,was nog niet sterk genoeg om erop te kunnen. Het was vijf uur en al donker, maar omdat ik pas om zes uur thuis moest zijn voor het eten bleef ik buiten om een...

Als een nog dichtgeslagen boek waarin geen enkel mens ooit keek, een wit, nog onbeschilderd doek wachtend d’eerste pensele-streek, als een pas ontdekt partituur een warm, maar zachtjes smeulend vuur, zo ben jij voor mij. Als een gedicht, zopas voltooid maar nog als een...

Vlindertje. Als een vlindertje fladderde zij aan mij in de menigte voorbij, maar haar losse haren in de wind lokten mij als een nieuwsgierig kind. Ik ging haar snel achterna, verblind door haar slanke verschijning, maar in ‘t gewoel was zij bijna al verdwenen en zag ‘k slechts...

“Mijn naam is Marijn Raming, van het accountantskantoor, en er is mij verzocht de jaarrekening van deze stichting te controlé- c.q. te fiatté- ren.” “Ach, helaas, mijnheer. Het spijt mij hogelijk, maar daarmede kan ik u niet van dienst zijn. Derhalve dient u zich te...

Zij stond, als grasspriet slank, in ’t groen met naast haar een stoere paardenbloem die haar zacht vroeg: mag ik een zoen en dat ik jou mijn liefje noem? Zij zei verleidend:  kom maar op streelde hem steels over de wangen en toen hij zijn gele kop liet hangen gaf zij hem...

Scherven brengen geluk. Vanwege haar buitenmaten en ruimbemeten zolen werd Bertie “Dikke Bertha met de grote voeten” genoemd, zonder een historisch verband tussen een houwitser uit WO I en de moeder van Karel de Grote (768). Bertie had een poes, wat niets bijzonders is,...

Het is kerstavond als ik om zeven uur bij mijn buurman  “ome” Wout binnen stap om een kletspraatje te maken. Omdat hij alleen is  doe ik dat een paar keer per week. “D’r staat hier een kerstkrans,” brult hij vanuit zijn leunstoel bij het raam als ik de deur achter mij dicht...

In de stilte van de vroege morgen hoorde ik het vrolijke gefluit en gekwinkeleer van een merel in mijn tuin, en nu halverwege de ochtend hoor ik hem nog steeds onvermoeibaar doorgaan. Misschien hipt hij rond in het gras onder de boom, die voor mijn slaapkamerraam in de voortuin...

Maanlicht. “Bonjour, Madame”, begroet ik mevrouw Torenburg. “Ah, Pierrot”, antwoord ze glimlachend.. Mevrouw  is zo’n zestig jaar geleden met “meneer zaliger” getrouwd en vanuit Frankrijk naar “les Pays-Bas” overgesjouwd. Terwijl zij haar medicijnen naar binnen werkt praten we...