Lekker bij de handdie duizenddingendoekjes,maar het is nooit klaar.

Waterig koud enwaterig het zonnetje.Wat’errig’ dit weer!

Het potlood legt zicherbij neer dat ze kras deeindstreep niet meer haalt.

Alle wortels wegDat deed hij – Ozosnel – enhet smaakte hem best.

De mantel van deaarde heeft gaten die wetrachten te stoppen. Maar het blijft een lapmiddel.En weervast wordt ze niet meer.     

Ergens ben ik deweg kwijtgeraakt, maar ik weetbij God niet meer waar.

Slaapkamerogenhypnotiseren ijlingsTerug naar Droomland.  

Ze wankelt en duizelt,grijpt angstig om zich heenMaar in haar omgeving,voelt ze niets, voelt ze géén... Ze ontvangt geen liefdeen ook geen reikende...

Een stuntman uit 't Limburgse Schinnen,had pleinvrees en bleef liever binnen.Hij rende steeds weg. 'k Riep dan : ’Cut! Nou zég!Kon jij dat niet...

Ik laat mijn liefde innig sprekenen draag haar straks weer met me meeVerborgen tussen mijn bagageop een verre bootreis over zee Aan de andere kant van...