waait de zonin schaduwweg-

surreëel het sociale levenbeperkt tot virtueelenkel wie nog werktvertelt een echt verhaal-

het voelt niet aardsdie desolate stilteafgedwongen door een virusachter gesloten deurenleeft men...

ik geef mijn lijfin pachtaan de beroering vanje vingers, vannachtin de zwakheid van...

zo even tussen vier en vijfverlangen naar een lekker lijfvol lusten en ingehouden gekreunen een...

met mijn vingersteken ikop het raamhet kind in mij-

de foto in zwart-withet demonische ontpitin het masker gedrenktiedere blik...

lang de schaduw liegtzwijgen in het spreken isnieuw intiem gesprek-

volle maanblauw licht schijntrond schaduwen heendanst de wolkentot zichtbare vormenbelicht mijn...

het lang gras platgetredenzet het potlood in het boekeen puntmet gekruiste benenwerd al het...