Ewald Hagedorn

Was ik fotograaf geweest         dan zocht ik deze mens            om te vangen in mijn lens en     vast te leggen voor de verre eeuwigheid Was ik kunstschilder geweest   naar dit model ging ik op zoek  om weer te geven op het witte doek en            vast te leggen voor de verre...

Bent u een bloem, een passiebloem   een witte lelie, een roze roos zoet geurend in de ochtendzon?        Als ik u eens plukken kon      En uw hart ontsloot en voor mij won Geen textiele lappen zullen    onze schoonheid nog verhullen         Steeds dichter wil ik bij u zijn          ...

Vele vijvers zijn                                 door hem bezwommen                                  De vreemde eend in de bijt    De vijver van liefde en lust                            De vijver van vrede en veiligheid                              De vijver van vriendschap en vreugd                        Maar ongewild en onbedoeld                                    aanbeland in de vijver van                             venijn en vijandschap Hij is...

Zoals de ballpoint, de blauwe ballpoint                                    maar ook de derde ballpoint                            Zoals de ballpoint zingt en gebekt is                                        Zo zingt de man, de vrouw, de mens                                                    Zoals de vork, de gouden vork                                                maar ook de derde vork                                  Zoals de vork lepeltje-lepeltje ligt                     Zo ligt de man,...

Hij schenkt zichzelf een allerlaatste glas rode wijn in en schroeft daarna behoedzaam de dop van zijn Waterman Charleston. Zorgvuldig z’n woorden afwegend schrijft hij een brief aan de hoteleigenaar: Oprecht excuses voor de overlast en bij voorbaat dank...

We streden om de zeven heuvelen                               We zagen kameraden sneuvelen                                  De aarde kleurde vermiljoen We zakten door gezwollen benen                                We zogen vaak op kiezelstenen                                   Bij gebrek aan dagrantsoen Geen kou, geen hitte kon ons deren                             Geen geweervuur deed ons keren...

Ooit diepdonkerbruin geweest             De laatste jaren almaar grijzer Jong van hart, jong van geest    Vroeger slim, nu veel wijzer De Jongensjaren zijn vervlogen            gebleven zijn de mooie dromen            Mezelf weerspiegeld in uw ogen           Hoe kan ik nader tot u komen? Uw...

In een lijstje, achter glas                    Haar beeltenis, naast de tv                 Zij, die zo zijn houvast was               Hem teer beminde, met hem vree Nieuw leven in zich meegedragen                 Gebaard, gevoed, en grootgebracht              Zonder veel voor terug te vragen                  Liefde schenken was haar kracht Hij...

Weer schrik ik wakker uit mijn droomWeer word ik hard geconfronteerdmet uw bestendige afwezigheidde ijzig koude werkelijkheidDe grijze, grauwe realiteitdie mij doet huiveren en leertdat liefde louter, zuiver existeertin een ravissante, troostrijke...

Paula, nooit vies van wat symboliek, opent de deur van de werkkast, pakt de stofzuiger eruit en schuift een emmer opzij. Vervolgens stapt ze de kast in, trekt de deur achter zich dicht, opent hem direct weer, stapt de kast uit, schuift de emmer...