Nu ik zoveel schrijf, niet alleen blogs maar ook via andere manieren, merk ik veel meer op hoe onlogisch de Nederlandse taal is. Vooropgesteld dat ik het echt een leuke taal vind, met heel veel mogelijkheden tot creativiteit en sfeertekening, kan ik me over sommige dingen...

Dat klinkt als de titel van een 'witte raven pocket'., geschreven door Leni Saris of Sanne van Havelte. Stapels heb ik er gelezen vroeger, de meeste waren van mijn grote zus. Maar ik haalde ze ook uit de bibliotheek. “Roman voor oudere meisjes” stond er dan ook nog bij....