wilfred van Breda

Van huis weg...

© wilfred van Breda op 05.02.2023.

 

 

Van huis weg...

 

'Wat ben jij in godsnaam van plan?'
Zijn woorden bleven in de lucht tussen hen in hangen.
Vastbesloten keek ze hem aan terwijl ze een stapeltje broeken in haar koffer stopte.
'Ik ga bij je weg , 'antwoordde Anna en keek in haar kast om te zien of ze niets was vergeten.
'Ondanks alles wat je me hebt aangedaan voelde ik nog steeds liefde voor je.'
Ze duwde de koffer dicht en sloot hem af.
'Maar nu is het over en uit, Henri. Je kan me niet tegenhouden.'
Anna bleef ogenschijnlijk rustig en beheerst ,maar haar stem trilde van spanning en angst.
Een gemene glimlach gleed over het knappe gezicht dat ze eerst had aanbeden maar nu verafschuwde.
De klap kwam hard en snel. Doordat Anna het niet had verwacht viel ze achterover op bed.
Haar gezicht vertrok van pijn. Haar hand ging naar haar bloedende onderlip en ze voelde de pijn aan haar oog. Morgen zou dat weer bont en blauw zijn. De steen in zijn ring had haar een snee in haar wang opgeleverd.
'Nou moet jij eens goed naar mij luisteren,' zei hij met terug getrokken bloedeloze lippen waardoor zijn tanden zichtbaar werden. Hij boog zich over Anna heen en trok haar aan haar blouse omhoog.
'Jij gaat nergens heen, stom wijf. Jij blijft hier om voor mij te zorgen.'
Op Anna haar gezicht lag een bijna serene uitdrukking. 'Je kan mij niet tegenhouden. Ik ga en ik waarschuw je...'
Henri hapte vol ongeloof naar adem. 'Jij...jij waarschuwt mij?'
Anna worstelde zich los, pakte haar koffer van bed en keek hem aan.'Kom me niet achterna en zoek me niet op.'
In zijn ogen zag ze een blik die het hield tussen woede en ongeloof. Met de koffer in haar hand liep ze de slaapkamer uit en de trap af. Een halve minuut later viel de deur achter haar in het slot.

 

Zes weken later wandelde Anna door het winkelstraatje dat ze pas had ontdekt. Sinds ze van huis was weggelopen had het geluk haar toe gelachen. Ze had een kamer gekregen in een vrouwen opvang huis die haar ook hadden geholpen met het aanvragen van een bescheiden uitkering. En ze was honderden kilometers weg van Henri. De kans dat hij haar zou vinden was nihil, hadden ze gezegd bij het opvang huis.
Ze moest eerlijk zeggen dat de eerste dagen haar niet waren meegevallen en even had ze getwijfeld om met hangende pootjes terug te gaan. Maar nu was ze blij dat ze had doorgezet en sterk was gebleven.
Anna stond voor een etalage ruit en zag de man achter haar weerspiegeld. Hij stond op de stoep aan de overkant en zijn lippen krulden zich in een glimlach.

 

Acht weken verder. Anna had tot haar grote vreugde een baan gevonden bij een eethuisje. Ze kon er beginnen als serveerster. De eerste dag was ze een kwartier te vroeg, deed haar uniform aan en vanaf dat moment was het de hele dag doorrennen. Aan het eind van de eerste week van lastige klanten helpen, vloer soppen, frituur verschonen en volle zakken weggooien was Anna helemaal op en blij dat ze de volgende dag vrij was. Doodop liep ze naar huis en daarom had ze het te laat in de gaten dat een man haar volgde.
Vlak voor huis op een stil weggetje voelde ze opeens een arm om haar nek die haar naar de grond trok. In het donker herkende ze de man die zich over haar heen boog.
' Hallo, liefje. Ben je blij me te zien.'
Hij schopte Anna in haar buik en lachte hard.'Nu heb je geen praatjes meer.'
Henri zoog zijn adem naar binnen.' Het heeft me een hoop geld gekost om je te vinden. Dat ga je me allemaal terug betalen.'
Woedend schopte hij Anna in haar rug.' Vies vuil tering wijf.'
Anna opende wanhopig haar tasje en voelde het geruststellende ijzer in haar hand. Ze kroop weg van hem en krabbelde omhoog tegen de muur.
In het donker zag Henri iets glanzen in haar hand. Vol ongeloof staarde hij haar aan en vertrok zijn lippen in een schampere grijns. Op dat moment weerkaatste een hard geluid tegen de muren van het smalle straatje.
Uit zijn mondhoek liep een dun straaltje bloed. Zijn benen weigerden langer dienst en als een zak aardappelen zakte hij in elkaar.
Anna kwam zwaar hijgend overeind. Haar hele lijf deed pijn en ze voelde zich misselijk. Maar ook triomfantelijk.
'Ik had je gewaarschuwd,' zei ze.' Kom niet achter me aan.'
Ze raapte haar tas op en liep weg, voor het eerst in haar leven voelde ze zich gelukkig.

 

Geplande einddatum publicatie van deze inzending:
04-02-2024

Enthousiast over deze inzending?

Dank voor het lezen van de inzending van deze schrijver. Je kunt nu een reactie geven, meer publicaties lezen of bijv. zelf meedoen aan een schrijfactiviteit. Klik hieronder s.v.p. op de gewenste mogelijkheid!

KORT VERHAAL

Een kort verhaal kenmerkt zich doordat de handelingen, gedachten en gesprekken van de personages zijn georganiseerd in een plot van komische, tragische, romantische, satirische of andere aard.  Een kort verhaal is altijd een compleet en zelfstandig leesbaar verhaal. Bij een kort verhaal geven we de voorkeur aan maximaal 1000 woorden.

HITS: 297

Nu nog te bekijken:

Inzendingen in deze schrijfactiviteit waarvan de publicatieperiode binnenkort vervalt. Vind je een inzending de moeite waard en vind je het jammer als deze zou verdwijnen? Leden kunnen de publicatieperiode verlengen!!
Schrijverspunt

© 2023 / Sitemap