Treffers, de bekende astronoom en wetenschapper in moderne fysica, werd wakker in de pikdonkere slaapkamer. Hij probeerde zich te herinneren hoe hij de vorige avond in bed gestapt was, maar het verleden leek grotendeels in zijn brein gewist te zijn. Er was iets unheimisch in de kamer, iets onwezenlijks waar hij zijn vinger niet op kon leggen. Het enige geluid in de kamer werd veroorzaakt door zijn ademing. Plotseling wist hij het: Hij had een paradoxale ademhaling! Hij ademde eerst uit dan weer in, voor een buitenstaander moet het een gewone ademhaling geleken hebben omdat er sprake was van een in-en-uitademing. Maar Treffers merkte het verschil in tijd op, hij ademde eerst uit en daarna pas in. Hij slaakte een geweldige zucht gevolgd door een diepe inademing. Voorzichtig klom hij uit zijn bed en deed het licht aan. Hij trok zijn kleren aan en zag dat het nog donker was. Op tafel zag hij een aantal scherven van een wijnglas. Er gebeurde iets vreemds; opeens kwamen de scherven in beweging en vormde een wijnglas. Hij keek op de klok en zag tot zijn verbazing dat het 12 uur was.  Had hij dan nauwelijks geslapen, meestal ging hij pas na twaalven naar bed herinnerde hij zich. Hij zette de tv aan en viel daarna bijna van zijn stoel. Er was een natuurfilm op, maar geen gewone. Hij zag een rivier tegen een berg opstromen en een boom die langzaam maar zeker ineenkrimpt, een vogeltje dat in een ei kruipt, vlinders die rupsen werden. Volkomen gedesoriënteerd keek hij de kamer in het was half twaalf!! 

Treffers liep verward naar buiten het donker in.  Buiten hoorde hij een onheilspellend geluid in de lucht. Heel ver weg boven alle wolken zag hij een zwart gat dat een donkere materie naar buiten spuwde. Het zwarte gat slokte niet alles op, maar braakte alles uit.! Hij wist het nu zeker de tijd werd teruggedraaid en hij wandelde in het verleden. Hij bevond zich in het spiegeluniversum waarin de tijd achterstevoren verstrijkt en alles antimaterie is.  Op een of andere manier was hij in het verleden terechtgekomen en beleefde alles in een tijd die terugging in plaats van vooruit. Hij kende de theorieën van de oerknal en wist dat alle geleerden van de laatste eeuwen op zoek waren naar het anti-heelal. Bij de oerknal zo’n 13,8 miljard jaar geleden ontstond niet alleen ons universum maar ook een gespiegelde tweelingbroer met ook alle sterrenstelsels, sterren en planeten, alles gebouwd uit antimaterie.  Antideeltjes met een omgekeerde elektrische lading. Was hij nu deel geworden van de in tijd achterwaarts evoluerende spiegelwereld? Dat was ook een verklaring voor het spontaan heel worden van het glas. In de tweede hoofdwet van de thermodynamica, de natuurkundige warmteleer, speelt de entropie een rol in de maat van wanorde. De wet stelt dat de entropie alleen maar toe kan nemen. Meer chaotische systemen hebben een hogere entropie. Na de oerknal neemt de entropie alleen maar toe en alles wordt meer diffuus en dijt uit. De thermodynamica weten natuurkundigen is het enige wat de tijd richting geeft.  Die richting was nu het verleden!

Treffers merkte dat hij in zich versnellende tijdspiraal bevond waarin de tijd steeds sneller terugliep. In een flits zag hij zijn overleden vader, opa en oma voorbijkomen. Hij zag de wereldgeschiedenis in een paar tellen voorbijkomen, de verschrikkingen van de tweede wereldoorlog, het eerste vliegtuig gevolgd door de eerste trein de industriële revolutie de neergang van verschillende beschavingen, het Ottomaanse rijk, het Romeinse rijk gevolgd door de Grieken, de Perzen, Koning David daarna werd alles weer langzamer het leek wel of de geschiedenis weer tot stilstand gebracht werd, alles leek tot rust te komen. Volgens Treffers die zich oriënteerde op de beelden van de geschiedenis die voorbijgekomen waren moest hij zich ongeveer in de zeventiende eeuw voor christus bevinden. De tijd leek stil te staan en Treffers bevond zich in het land Uz, in Edom van het beloofde land. Toen alle beelden verstilde bevond Treffers zich in gezelschap van 4 oude mannen die zeker honderd jaar moesten zijn. De oudste was over zijn gehele lichaam bedekt met zweren en leed bijna ondraaglijke pijnen. De anderen probeerde hem te troosten en verklaringen te vinden voor zijn deplorabele toestand. Treffers vernam van de andere 3 mannen dat hij vroeger de rijkste man van het land was, met een enorme veestapel en vele goederen. Door onbegrijpelijke gebeurtenissen was hij van het ene ongeluk in het andere gestort. De oude man richtte zich met veel moeite op en riep met gebroken stem: “Waarom, Waarom, waar heb ik dit aan verdiend. O wilde iemand maar echt luisteren. Laat de Ontzagwekkende antwoord geven!” 

Er stak een geweldige storm op en Treffers hoorde een geweldig bulderende stem:

Sta op Job, wapen je.

Ik zal je ondervragen, zeg me wat je weet. Waar was jij toen ik de aarde grondvestte?  Wie stelde haar grenzen vast? Je weet dat toch? Wie strekte het meetlint over haar uit? Waar zijn haar sokkels verankerd, wie heeft haar hoeksteen gelegd, terwijl de morgensterren samen jubelden en Gods zonen het uitschreeuwde van vreugde? En wie sloot de zee af met een deur, toen ze uit de schoot van de aarde brak? Heb je ooit de morgen ontboden, de dage raad zijn plaats gewezen om de uiteinden van de aarde te pakken en de goddelozen van haar af te schudden? Hoe kom je op de plaats van waar het licht verspreid wordt, vanwaar de oostenwind over de aarde uitwaait? Kun je de dierenriem op tijd laten schijnen en de Grote Beer met haar jongen de weg wijzen?  Kun je de Plejaden aan banden leggen of de ketenen van de Orion losmaken?

En Job antwoordde de Heer: Ik ben onaanzienlijk. Wat zal ik u antwoorden? Ik leg mijn hand op mijn mond. Eerder had ik slechts over U gehoord, maar nu heb ik u met eigen ogen aanschouwd. Daarom herroep ik mijn woorden en buig ik mij zoals ik hier zit in het stof en het vuil.

Treffers werd zwetend wakker dit keer was hij weer terug in zijn bekende tijd. Hij merkte dat hij bij de open Bijbel in slaap gevallen was.