‘Ik vind dat gewoon leuk om te doen.’
‘Het is toch jezelf pijnigen?’
‘Het is maar net hoe je het bekijkt. Ik kijk naar de top, waar John de Mol staat en denk…’
‘Die rijke stinkerd?’
‘Ja, wat heeft ie nu eigenlijk? Ik bedoel, samen met mijn vrouw fiets ik van m’n armetierige pensioen over de hei. Tweedehands e-bikes. Telkens zijn die accu’s nog leger dan die van mij. Het valt niet mee allemaal. Maar ik fiets wel met mijn Ada!’
‘Zie je die John fietsen met zijn vrouw…?’
‘Dat bedoel ik dus. Als ik zoveel geld op zijn leeftijd had, nou dan wist ik het wel… Een nieuwe e-bike. Ook voor Ada!
Daarom kijk ik toch altijd onderaan de lijst; je weet maar nooit. Het zal je toch gebeuren dat je je naam daar ziet. Een of andere rijke oom die je een vermogen heeft nagelaten… je weet maar nooit.’
‘Hoe groot is de kans daarop? Droom lekker verder. Ik ga ervandoor, voordat ze dicht zijn…’
‘Wat ga je doen?’
‘Een staatslot kopen. Vanavond is de trekking.’
