Zo in het nieuwe jaar wil ik het steeds normale "onnodig geweld" in de jeugd nadrukken.
Na schooltijd fietst Sabine naar huis. Ze leeft in haar eigen wereld en zingt verzonnen liedjes. Dat vele vonden dat ze stinkt en haar ouders op een vuilnisbelt zullen wonen, heeft ze geen vriendinnen. Voor Sabine zelf was het heel gewoon en ze had ook een zelf verzonnen vriendin Lieke. Haar alleenstaande moeder maakt zich zorgen, maar ze moest veel werken om rond te komen.
Als Sabine langs bosjes fiets springen opeens twee meiden voor haar wiel. Ze schrikt en valt hard op de grond! Nog twee meiden komen tevoorschijn en lachen haar uit. Met pijn in haar elleboog en benen probeert ze op te staan, maar ze wordt hardhandig weer tegen de grond gewerkt. Het meidengroepje pestte Sabine altijd en zorgde ervoor dat in allerlei problemen kwam. Dan schoppen alle vier de meiden tegen Sabina haar benen. “Niet tegen haar hoofd!” Minuten gaat het door. Versuft van de pijn voelt ze dat de meiden haar optillen aan benen en armen. Sabine wordt de bosjes ingesleurd en daar op de grond gesmeten. Hier fiets volgt. “Opstaan!” Roept Esther die de leidster is van de meiden. Als Sabine het niet doet, krijgt ze een schop in de maag. “Blijven liggen, baby!” De meiden trekken haar omhoog en stompen meerdere keren haar maag. “Als je gaat schreeuwen dan krijg je meer.” Happend naar lucht probeert Sabine hulp te zoeken bij Lisa door haar te kijken, de jongste van de groep. Die lijkt altijd te twijfelen.
“Haar jas uit en Lisa jij aan!” Sabine ziet hoe Lisa iedereen aankijkt en het liever niet wil. “Waarom ik nu weer! Wil die smerige jas niet aan en ze heeft ziektes en beetjes!” Als de meiden hardhandig de jas bij Sabine hebben uitgetrokken, trekt Lisa onderdruk deze aan na haar jas te hebben uit gedaan. "Niet mijn jas aan dat smerige vod!" Ook de muts van Sabine doet Lisa zuchtend op. “Naar de winkel fietsen, vier blikjes energydrink en wat te eten halen. Zorg ervoor dat dit stuk vuil de schuld krijgt.” Sabine kijkt Lisa aan en Lisa kijkt terug, alsof ze sorry wil zeggen. Lisa pakt de fiets van Sabine en rijd weg. Het duurt lang en de meiden hebben Sabine verder de bosjes ingetrokken. Ze ligt bibberend van de kou op de natte bladeren. De meiden lachen, spugen en trappen als Sabine maar iets wil doen.
Als Lisa terug komt, heeft ze drie blikjes en een zak snoep. “Dat was echt spannend. Bij de kassa vroeg de bemoeial van de kassa of ik Sabine was de grootte zus van Erik. Knikte ja en ze rook vast deze vieze jas! Na betalen van een blikje was ik bijna gepakt door de beveiliger. Die heb ik getrakteerd met flinke hoofdpijn.” De meiden lachen, Lisa doet de jas uit en gooit deze bij Sabine op de grond, ook de muts. “Als je maar iets zegt tegen je ouders of de politie!” De meiden spugen nog een keer naar Sabine en gaan weg.
Sabine durft niets te zegen tegen haar ouders zoals altijd. Ze huilt zachtjes op haar kamer, wrijvend over haar blauwe plekken. Die avond is er bezoek van de wijkagent. “Is dit Sabine bij de kassa en op deze beeld bij de ingang?” Haar moeder kijkt goed naar de camerabeelden, ze herkent de gekleurde muts en bloemetjes jas van Sabine. Huilend en bang bekend Sabine schuld, ze krijgt de zoveelste taakstraf, boete en ook dit keer een aanmelding bij bureau Halt. Halt was er voor probleemjongeren om ze weer op het rechte pad te krijgen. Bovendien moet ze de beveiliger excuses aanbieden. Die kreeg een blik energydrink tegen zijn hoofd toen Lisa deze gooide om weg te komen.
1 Commentaar
