Dit was al onze vierde date. Tot nu toe heb ik me gedragen als een echte gentleman. Hoffelijk, charmant, attent: woorden die niet eigen zijn aan mijn karakter, maar voor haar doe ik alles. Maar mijn geduld raakt nu wel op. Ja, ze is fantastisch, maar haar afstandelijke gedrag doet me steeds meer twijfelen.
Gek eigenlijk. Hier zit ik dan, een dertigjarige oorlogsveteraan, getraind om direct te handelen in de meest extreme omstandigheden. Maar bij haar voel ik me compleet stuurloos. Ik weet gewoon niet waar ik aan toe ben. Misschien moet ik het net als een oorlogsmissie gaan beschouwen. Mission Conquer Her Heart. Gedropt in haar ondoordringbare wereld op zoek naar haar verborgen hart. Net zoals mijn laatste opdracht in Afghanistan. Ik voel een sprankje hoop.
"Mooie film, he?” Ik knik en hoop dat ze niet door heeft dat ik lieg. “Breng je me weer naar de bushalte?” zei ze terwijl haar prachtig mooie ogen me aankeken. “Natuurlijk”, verzeker ik haar.
Nu pas voel ik emoties opkomen. Mission failed.
