Aan de kant van de weg ligt een eend met zijn poten in een verwrongen hoek.

Wanneer ik langsloop hoor ik een hoog, snerpend geluid en hou abrupt mijn pas in.

Ik voel een lichte paniek opkomen en besluit mijn maat Mark Nagtegaal te bellen.

Normaliter is hij de nuchterheid zelve. Zijn advies is echter de eend in nood de nek om te draaien.  Op mij komt dit uitermate gevoelloos over en ik besluit zijn advies te laten voor wat het is. Intussen is de eend in nood verwikkelt in een strijd op leven en dood.

Opnieuw dat hoge geluid, snerpend... Zijn vleugels klapperen voor de laatste maal en ik ben getuige van zijn laatste vlucht. De eend blaast zijn laatste adem uit.

Rond zijn lijf ontwaar ik het onbenoembare, wat resulteert in zijn ontzielde lijf.

De eend, die niet langer eend is.

In slechts luttele seconden wordt mij  een glimp getoond van de eeuwigheid en mag ik getuige zijn van zijn laatste ademtocht.

De eend in nood wordt voorzien van een nieuw paar vleugels en fladdert weg op golven van geluk.